Na een zere keel kunnen de lymfeklieren in de nek opgezwollen en gevoelig worden als onderdeel van de immuunreactie van het lichaam. Dit is wat er meestal gebeurt in een lymfeklier na een zere keel:

1. Activering: Wanneer keelpijn optreedt, wordt deze vaak veroorzaakt door een infectie zoals een virus of bacterie. De infectie veroorzaakt een immuunreactie in het lichaam, waaronder de activering van de lymfeklieren.

2. Het vangen van antigenen: Lymfeklieren fungeren als filters en vangen antigenen of vreemde stoffen, zoals bacteriën of virussen, uit het geïnfecteerde gebied op. Deze antigenen worden door lymfevocht naar de lymfeklieren getransporteerd.

3. Proliferatie van immuuncellen: Zodra de antigenen de lymfeklier bereiken, worden ze gepresenteerd aan immuuncellen, waaronder B-cellen en T-cellen. B-cellen produceren antilichamen die zich specifiek richten op de binnendringende ziekteverwekker, terwijl T-cellen helpen geïnfecteerde cellen te elimineren.

4. Uitbreiding en tederheid: Naarmate immuuncellen zich vermenigvuldigen en actief worden in de lymfeklier, neemt deze in omvang toe. Deze vergroting kan ervoor zorgen dat de lymfeklier gevoelig en voelbaar wordt.

5. Vorming van kiemcentra: Binnen de lymfeklier vormen zich gespecialiseerde structuren die kiemcentra worden genoemd. In deze centra ondergaan B-cellen een snelle deling en differentiatie, waarbij plasmacellen worden geproduceerd die antilichamen uitscheiden en geheugencellen die langdurige immuniteit tegen de specifieke ziekteverwekker bieden.

6. Filteren van afval: Terwijl de immuunrespons optreedt, worden afvalproducten en celresten in de lymfeklier gefilterd. Macrofagen, die immuuncellen zijn, overspoelen en vernietigen vreemde deeltjes en dode cellen.

7. Terug naar normaal: Zodra de infectie is verdwenen en de immuunrespons afneemt, keert de lymfeklier geleidelijk terug naar zijn normale grootte en verdwijnt de gevoeligheid.

Het is belangrijk op te merken dat aanhoudende of aanzienlijk vergrote lymfeklieren na een zere keel door een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg moeten worden beoordeeld om eventuele onderliggende medische aandoeningen uit te sluiten.