Hoewel er geen routinematige bevolkingsscreening op eierstokkanker bestaat, kunnen sommige mensen met een hoger risico screening worden aangeboden. Artsen raden verschillende vormen van screening aan voor vrouwen die een hoger risico lopen om de ziekte te ontwikkelen, inclusief vrouwen met bepaalde genetische mutaties of een sterke familiegeschiedenis van eierstokkanker. Screening kan het volgende inhouden:Bekkenonderzoeken:Tijdens een bekkenonderzoek voelt een arts de eierstokken op eventuele knobbels of afwijkingen. Transvaginale echografie:Bij dit type echografie wordt een sonde in de vagina ingebracht om de eierstokken van dichterbij te bekijken. Bloedonderzoek:Sommige bloedonderzoeken kunnen de niveaus van bepaalde eiwitten of markers meten die mogelijk verband houden met eierstokkanker. Beeldvormingstests:Beeldvormingstests zoals computertomografie (CT)-scans of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) kunnen worden gebruikt om de eierstokken en de omliggende structuren te evalueren. Deze screeningopties worden doorgaans aanbevolen voor vrouwen met een hoog risico op het ontwikkelen van eierstokkanker, zoals vrouwen met erfelijke genetische mutaties zoals BRCA1- of BRCA2-mutaties, of vrouwen met een sterke familiegeschiedenis van de ziekte. De beslissing om screening te ondergaan moet echter worden genomen in overleg met een arts die het risico voor een individu kan inschatten en de mogelijke voordelen en beperkingen van screening kan bespreken. Het is belangrijk op te merken dat screening geen garantie biedt voor de detectie van eierstokkanker in een vroeg stadium, en dat niet alle personen die screening ondergaan de ziekte zullen ontwikkelen.