Tijdens de puberteit stimuleren hormonale veranderingen bij vrouwen het ovulatieproces, waarbij maandelijks een eicel uit de eierstok vrijkomt. Omdat de eisprong herhaaldelijk plaatsvindt, ondergaat het oppervlak van de eierstokken bepaalde veranderingen. Dit is de reden waarom het oppervlak van de eierstokken na de puberteit ruw en oneffen wordt:

1. Follikelontwikkeling:Elke maand ontwikkelen zich in de eierstokken meerdere follikels, dit zijn met vloeistof gevulde zakjes die onrijpe eicellen bevatten. Naarmate deze follikels volwassen worden, steken ze uit het oppervlak van de eierstokken, waardoor kleine, verhoogde gebieden ontstaan.

2. Ovulatie:Tijdens de ovulatie scheurt de volwassen follikel, waardoor het ei in de eileider terechtkomt. Na de eisprong stort de gescheurde follikel in en vormt een tijdelijke structuur die het corpus luteum wordt genoemd.

3. Corpus Luteum:Het corpus luteum is verantwoordelijk voor de productie van hormonen zoals progesteron, die de baarmoeder helpen voorbereiden op een mogelijke zwangerschap. Als er echter geen zwangerschap optreedt, gaat het corpus luteum achteruit en wordt het vervangen door een kleine, littekenachtige depressie, het corpus albicans.

4. Ophoping van follikels en corpora albicantia:Naarmate de ovulatie herhaaldelijk plaatsvindt tijdens de reproductieve jaren van een vrouw, raken de oppervlakken van de eierstokken bedekt met meerdere zich ontwikkelende follikels, achteruitgaande corpora lutea (corpora albicantia) en aanhoudend littekenweefsel. Deze ophoping leidt tot het ruwe en ongelijkmatige uiterlijk van de eierstokken.

Deze veranderingen in het oppervlak van de eierstokken zijn normaal en treden op als gevolg van het cyclische proces van follikelontwikkeling en ovulatie. De ruwe textuur helpt het scheuren van de follikels en het vrijkomen van eieren tijdens de ovulatie te vergemakkelijken.