Er zijn een aantal redenen waarom eierstokkanker een slechte prognose heeft. Ten eerste wordt de diagnose vaak in een vergevorderd stadium gesteld, omdat er geen vroege symptomen zijn die specifiek zijn voor dit type kanker. Ten tweede kan eierstokkanker zich snel verspreiden in de buikholte, waardoor het moeilijk te behandelen is. Bovendien zijn de cellen van eierstokkanker vaak resistent tegen chemotherapie en bestralingstherapie, wat de kansen op een succesvolle behandeling verder verkleint.

Hier zijn enkele van de specifieke factoren die bijdragen aan de slechte prognose van eierstokkanker:

* Stille symptomen: Eierstokkanker veroorzaakt in de vroege stadia vaak geen symptomen. Dit betekent dat de diagnose vaak in een vergevorderd stadium wordt gesteld, wanneer de ziekte zich al naar andere delen van het lichaam heeft verspreid.

* Snelle verspreiding: Eierstokkanker kan zich snel verspreiden in de buikholte. Dit komt omdat de eierstokken zich dicht bij andere organen bevinden, zoals de eileiders, de baarmoeder en de darmen. De kankercellen kunnen zich rechtstreeks naar deze organen verspreiden, of ze kunnen via het lymfestelsel of de bloedbaan reizen.

* Resistentie tegen chemotherapie: De cellen van eierstokkanker zijn vaak resistent tegen chemotherapie en bestralingstherapie. Dit maakt het moeilijk om de kanker te behandelen zodra deze zich heeft verspreid.

* Genetische mutaties: Bepaalde genetische mutaties, zoals mutaties in de BRCA1- en BRCA2-genen, kunnen het risico op het ontwikkelen van eierstokkanker vergroten. Deze mutaties kunnen de kanker ook agressiever en moeilijker te behandelen maken.

Om al deze redenen heeft eierstokkanker een slechte prognose. Er zijn echter recente vorderingen gemaakt bij de behandeling van dit type kanker, en de prognose verbetert voor vrouwen bij wie de diagnose in een vroeg stadium wordt gesteld.