Fotochemotherapie, ook bekend als fotodynamische therapie (PDT) of fototherapie, is een medische behandeling die het gebruik van een fotosensibiliserend middel en licht combineert om een ​​cytotoxisch effect op doelcellen te produceren. Het omvat het introduceren van een fotosensitizer in het doelweefsel of het systemisch toedienen ervan, gevolgd door het blootstellen van het gebied aan een specifieke golflengte van licht. Wanneer de fotosensitizer de lichtenergie absorbeert, ondergaat deze chemische veranderingen die leiden tot de vorming van reactieve zuurstofsoorten (ROS) en andere cytotoxische moleculen. Deze moleculen veroorzaken schade aan celmembranen, DNA en andere cellulaire componenten, wat resulteert in celdood.

Fotochemotherapie wordt vaak gebruikt bij de behandeling van verschillende soorten kanker, waaronder huidkanker, hoofd- en nekkanker, longkanker, blaaskanker en slokdarmkanker. De bij PDT gebruikte fotosensibilisator kan oraal, intraveneus of topisch worden toegediend, afhankelijk van het type kanker en de locatie ervan. Vervolgens wordt het getroffen gebied blootgesteld aan de juiste golflengte van licht, met behulp van lasers of andere gespecialiseerde lichtbronnen.

Het grote voordeel van fotochemotherapie is de selectiviteit ervan. Fotosensitizers kunnen zich selectief ophopen in tumorcellen of zieke weefsels, terwijl gezonde weefsels worden gespaard. Bovendien kan licht nauwkeurig worden gecontroleerd om zich op specifieke gebieden te richten, waardoor schade aan omliggende normale cellen wordt geminimaliseerd. Dit maakt een gerichte en plaatselijke behandeling mogelijk.

Fotochemotherapie kan ook worden gecombineerd met andere therapieën, zoals chirurgie, chemotherapie of radiotherapie, om het algehele behandelresultaat te verbeteren.

Hier volgt een stapsgewijze uitleg van hoe fotochemotherapie werkt:

Toediening van fotosensibilisator:Een fotosensibiliserend middel wordt oraal, intraveneus of topisch aan de patiënt toegediend, afhankelijk van het doelweefsel.

Blootstelling aan licht:Nadat de fotosensitizer zich in het doelweefsel heeft verzameld, wordt het gebied blootgesteld aan een specifieke golflengte van licht met behulp van lasers of andere lichtbronnen.

Activering van fotosensibilisator:De fotosensibiliserende moleculen absorberen de lichtenergie en ondergaan chemische veranderingen, waarbij ze opgewonden of geactiveerd worden.

Productie van reactieve zuurstofsoorten (ROS):De opgewonden fotosensitizers reageren met zuurstofmoleculen in de omgeving om reactieve zuurstofsoorten te produceren, zoals singletzuurstof en vrije radicalen.

Celschade:Deze reactieve zuurstofsoorten veroorzaken schade aan celmembranen, DNA en andere cellulaire componenten in de doelcellen.

Celdood:De accumulatie van cellulaire schade leidt tot celdood via verschillende mechanismen, waaronder apoptose en necrose.

Samenvattend maakt fotochemotherapie gebruik van de combinatie van een fotosensibiliserend middel en licht om celdood in doelcellen te induceren en tegelijkertijd schade aan gezonde weefsels te minimaliseren. De selectiviteit en ontvankelijkheid voor combinatietherapieën maken het tot een waardevolle behandelingsoptie voor verschillende soorten kanker en bepaalde niet-kwaadaardige aandoeningen.