Chelatietherapie is een behandeling waarbij chelaatvormers worden gebruikt om zware metalen en andere giftige stoffen uit het lichaam te verwijderen. Chelaatvormers zijn stoffen die zich binden aan metaalionen en een complex vormen dat vervolgens in de urine kan worden uitgescheiden.

Chelatietherapie wordt gebruikt om verschillende aandoeningen te behandelen, waaronder:

* Vergiftiging door zware metalen, zoals lood-, kwik- en arseenvergiftiging

* IJzerstapeling, zoals bij de aandoening hemochromatose

* Kalkafzettingen in de slagaders, zoals bij de aandoening atherosclerose

* Leeftijdsgebonden maculaire degeneratie (AMD)

* Autismespectrumstoornissen (ASS)

*Chronische pijn

* Vermoeidheid

* Onvruchtbaarheid

Chelatietherapie wordt doorgaans intraveneus toegediend, maar kan ook oraal of transdermaal worden toegediend. De duur van de behandeling en de dosering van het chelaatvormende middel zullen variëren afhankelijk van de te behandelen aandoening.

Chelatietherapie is een controversiële behandeling en er bestaat geen wetenschappelijke consensus over de effectiviteit ervan voor de meeste aandoeningen. Er zijn echter aanwijzingen dat het effectief kan zijn bij de behandeling van bepaalde soorten vergiftiging met zware metalen en ijzerstapeling.

Chelatietherapie kan bijwerkingen hebben, waaronder:

* Misselijkheid

* Braken

* Diarree

* Hoofdpijn

* Vermoeidheid

* Spierkrampen

* Nierschade

* Leverschade

Het is belangrijk om de risico's en voordelen van chelatietherapie met een arts te bespreken voordat u met de behandeling begint.