De blaaswand bevat rekreceptoren die worden geactiveerd wanneer de blaas met urine wordt gevuld. Deze receptoren sturen signalen naar het ruggenmerg en de hersenen, wat op zijn beurt de drang tot urineren veroorzaakt. Naarmate de blaaswand zich uitrekt, worden de receptoren actiever en wordt de drang om te urineren intenser. Als de blaas niet geleegd wordt, kunnen de receptoren overbelast raken en kan de drang om te plassen pijnlijk worden.

Wanneer de blaas vol is, worden de zenuwuiteinden in de blaas uitgerekt en sturen ze signalen naar het centrale zenuwstelsel. Dit leidt tot het gevoel dat u moet plassen. Als de blaas niet wordt geleegd, kunnen de zenuwuiteinden langdurig worden uitgerekt, waardoor ze beschadigd kunnen raken. Dit kan leiden tot incontinentie, het verlies van controle over de blaas.