Lymfoproliferatieve afwijkingen , ook wel lymfomen , zijn kankers die ontstaan ​​in het lymfesysteem . Lymfomen zijn onderverdeeld in Hodgkin lymfoom en andere lymfomen , gezamenlijk genoemd non - Hodgkin lymfomen ( NHL ) . Hoewel NHLs kan afkomstig zijn van B - cellen of T - cellen , meeste afkomstig van B - cellen en zijn B - cel lymfoproliferatieve stoornissen genoemd . Er zijn 14 soorten van B - cel lymfomen , met diffuus grootcellig B - cellymfoom en folliculair lymfoom is de meest voorkomende . Symptomen

B - cel lymfomen worden gekenmerkt door vergrote lymfeklieren in de hals , oksels of lies . Soms worden vergrote lymfeklieren achter de oren of in de elleboog regio. Andere symptomen zijn koorts , nachtelijk zweten , vermoeidheid , verlies van eetlust , gewichtsverlies en huiduitslag . Omdat deze symptomen kunnen worden waargenomen in een verscheidenheid van medische aandoeningen , is het belangrijk om regelmatige controles ontvangen door een arts om de ziekte vroeg vangen .
Diagnose

De diagnose wordt gesteld door biopsie en bloedonderzoek om te zoeken naar laag aantal witte bloedcellen , rode bloedcellen en bloedplaatjes die kenmerkend zijn voor B - cel lymfomen zijn . Cytogenetische analyse die kijkt naar het genetisch materiaal van de kankercellen en immunofenotypering , dat bepaalt of het lymfoom afkomstig van B - cellen of T - cellen , zijn ook belangrijk voor de specifieke vorm van lymfoom diagnose en de beste behandeling voor de ziekte .
Staging

Zodra een B - cel lymfoom is gediagnosticeerd , beeldvormende onderzoeken - zoals CT-scans , MRI of PET-scans , in combinatie met bloed tests en beenmerg studies - worden gebruikt om te bepalen hoe wijdverbreid de ziekte is . De ziekte is gelokaliseerd in een lymfklier regio in Stage One en is in 2-3 nabijgelegen regio's in de tweede fase . De derde fase bestaat uit meerdere lymfeklier regio's in de hals , borst en buik , en Stage Vier duidt een ziekte die is uitgezaaid naar de longen , lever of bot .
Behandeling

Elk type B - cel lymfoom gedraagt ​​zich anders , op de behandeling reageert anders en kunnen onvoorspelbaar zijn . Radiotherapie is meestal alleen nuttig in een vroeg stadium wanneer de ziekte is gelokaliseerd . De primaire behandeling van B - cel lymfomen is chemotherapie , en elke specifieke ziekte heeft zijn eigen chemotherapeutische regime en medicatie cocktail. In een vergevorderd stadium , wordt chemotherapie meestal gecombineerd met totale lichaamsbestraling en beenmergtransplantatie of stamceltransplantatie om het lichaam te ontdoen van de kankercellen .
Diffuus grootcellig B - cel lymfoom
< p> Diffuus grootcellig B - cel lymfoom is de meest voorkomende NHL . Het wordt meestal gediagnosticeerd op middelbare leeftijd , heeft geen bekende risicofactoren en is snel groeiende , die meteen behandeld . De primaire behandeling is chemotherapie cocktail genaamd CHOP ( cyclofosfamide die , doxorubicine , vincristine en prednison ) omvat in combinatie met Rituxan , een aangelegde antilichaam dat kankerachtige B - cellen voor vernietiging richt . Straling wordt ook beschouwd . De algemene vijf - jaars overlevingskans is meer dan 50 procent .
Folliculair lymfoom

folliculaire lymfoom is de tweede meest voorkomende NHL . Het beïnvloedt ook volwassenen van middelbare leeftijd en heeft geen bekende risicofactoren , maar groeit langzaam . In de vroege stadia , sommige artsen raden het nemen van een " kijken en wachten " benadering . De ziekte is bijzonder gevoelig voor bestraling en chemotherapie , met positieve resultaten . Een verscheidenheid van chemotherapeutische cocktails gebruikt , waaronder CHOP . Zelfs als de ziekte terugkeert, kan meestal worden gehouden op de baai met aanvullende chemotherapie . De algemene vijf - jaars overlevingskans wordt geschat op ongeveer 90 procent .