Baarmoederhalskanker is wereldwijd de vierde meest voorkomende kanker onder vrouwen en de belangrijkste doodsoorzaak door kanker onder vrouwen in ontwikkelingslanden.

Bepaalde stammen van het humaan papillomavirus (HPV), een seksueel overdraagbare aandoening (soa), zijn de belangrijkste oorzaak van baarmoederhalskanker.

Aanhoudende infectie met bepaalde hoog-risico HPV-typen, met name HPV 16 en HPV 18, kan leiden tot abnormale celveranderingen in de baarmoederhals en zich uiteindelijk ontwikkelen tot baarmoederhalskanker.

HIV-infectie verzwakt het immuunsysteem , waardoor individuen vatbaarder worden voor HPV-infectie en persistentie, waardoor hun risico op het ontwikkelen van baarmoederhalskanker toeneemt.

Meerdere factoren dragen bij aan het verhoogde risico op baarmoederhalskanker bij HIV-positieve vrouwen, waaronder:

Immunosuppressie: Een HIV-infectie vermindert het vermogen van het lichaam om infecties, waaronder HPV, te bestrijden, waardoor het voor het immuunsysteem moeilijker wordt om het virus te verwijderen.

Verhoogde HPV-blootstelling: HIV-positieve vrouwen hebben vaker meerdere seksuele partners en hebben vaker onbeschermde seks, waardoor hun blootstelling aan HPV toeneemt.

Hogere prevalentie van risicovolle HPV-typen: HIV-positieve vrouwen lopen een groter risico besmet te raken met HPV-typen met een hoog risico, met name HPV 16 en HPV 18, die sterk geassocieerd zijn met baarmoederhalskanker.

Aanhoudende HPV-infectie: HIV-positieve vrouwen hebben een grotere kans op een aanhoudende HPV-infectie, wat een belangrijke risicofactor is voor baarmoederhalskanker.

Abnormale veranderingen in de baarmoederhalscellen: HIV-positieve vrouwen hebben een groter risico op het ontwikkelen van abnormale veranderingen in de baarmoederhalscellen, zoals cervicale intra-epitheliale neoplasie (CIN), die kan evolueren tot baarmoederhalskanker als ze niet adequaat wordt behandeld.

Co-infecties: HIV-positieve vrouwen hebben een grotere kans op andere soa's, zoals chlamydia en gonorroe, wat de kans op HPV-infectie en baarmoederhalskanker kan vergroten.

Vertraging in diagnose en behandeling: HIV-positieve vrouwen kunnen te maken krijgen met belemmeringen bij de toegang tot tijdige screening, diagnose en behandeling van baarmoederhalskanker als gevolg van verschillende factoren, waaronder stigma, discriminatie en beperkte toegang tot gezondheidszorg.

Om het risico op baarmoederhalskanker onder HIV-positieve vrouwen te verminderen zijn verschillende strategieën cruciaal, waaronder:

Vaccinatie: HPV-vaccinatie is zeer effectief bij het voorkomen van HPV-infectie en baarmoederhalskanker. Het wordt aanbevolen voor alle meisjes en jongens voordat ze seksueel actief worden.

Regelmatige screening op baarmoederhalskanker: HIV-positieve vrouwen moeten regelmatig screening op baarmoederhalskanker ondergaan, zoals uitstrijkjes en HPV-tests, om precancereuze laesies op te sporen en te behandelen voordat ze zich ontwikkelen tot baarmoederhalskanker.

Veiliger sekspraktijken: Het beoefenen van veiliger seks, inclusief het gebruik van condooms, kan het risico op HPV-overdracht en andere soa's verminderen.

Antiretrovirale therapie (ART): Effectief beheer van HIV-infectie met ART kan de immuunfunctie helpen verbeteren en het risico op HPV-gerelateerde cervicale afwijkingen verminderen.

Partnermelding en -beheer: Het aanmoedigen van de seksuele partners van HIV-positieve vrouwen om zich te laten testen op HIV en HPV, en het bieden van passende behandeling en ondersteuning, kan het risico op overdracht helpen verminderen.

Het aanpakken van belemmeringen voor de gezondheidszorg: Het aanpakken van belemmeringen voor de gezondheidszorg, zoals stigmatisering en discriminatie, en het waarborgen van gelijke toegang tot screening, diagnose en behandeling van baarmoederhalskanker voor HIV-positieve vrouwen, is essentieel voor het terugdringen van de verschillen in baarmoederhalskanker.