Een PEP-test (lichamelijk onderzoek van het bekken) is een uitgebreid onderzoek van de vrouwelijke voortplantingsorganen, waaronder de vagina, baarmoederhals, baarmoeder, eierstokken en andere omliggende structuren. Het omvat zowel een visuele inspectie van de uitwendige genitaliën als een inwendig onderzoek van de bekkenorganen.

Tijdens een PEP-test onderzoekt de zorgverlener visueel de uitwendige geslachtsorganen, inclusief de schaamlippen, clitoris en opening van de vagina, om te controleren op eventuele afwijkingen. Met dit deel van het examen kan de zorgverlener eventuele huidaandoeningen, laesies of onregelmatigheden identificeren die mogelijk verdere evaluatie vereisen.

Het inwendig onderzoek omvat het inbrengen van een speculum in de vagina om deze te verwijden en een betere visualisatie van de baarmoederhals, de opening naar de baarmoeder, mogelijk te maken. Vervolgens wordt de baarmoederhals voorzichtig afgenomen om een ​​monster cellen te verzamelen voor een uitstrijkje, wat een gebruikelijke screeningsmethode is om abnormale baarmoederhalscellen op te sporen die verband houden met bepaalde medische aandoeningen, waaronder kanker.

Daarnaast kan de zorgverlener ook een bimanueel onderzoek uitvoeren door twee gehandschoende vingers in de vagina te steken en met de andere hand lichte druk uit te oefenen op de buik. Hierdoor kan de zorgverlener de baarmoeder en eierstokken evalueren door hun grootte, vorm, positie en eventuele tekenen van gevoeligheid of abnormaliteit te beoordelen.

Door het visuele onderzoek en de bimanuele palpatie te combineren, kan de zorgverlener de bekkenorganen grondig evalueren, potentiële problemen identificeren en eventuele noodzakelijke aanbevelingen doen voor verdere diagnostische tests, monitoring of medische interventies.