Een heterogene hypervasculaire schildklierknobbeltje is een type schildklierknobbeltje dat verschijnt als een gebied met verhoogde bloedstroom in de schildklier op beeldvormende onderzoeken zoals echografie of computertomografie (CT) -scans. De term "heterogeen" verwijst naar het feit dat de knobbel gebieden heeft met een verschillende dichtheid of echogeniciteit, terwijl "hypervasculair" aangeeft dat deze een verhoogde bloedtoevoer heeft.

Schildklierknobbeltjes komen vaak voor en kunnen bij maximaal 50% van de bevolking voorkomen. De meerderheid van de schildklierknobbeltjes is goedaardig, maar een klein percentage kan kankerachtig zijn. Heterogene hypervasculaire schildklierknobbeltjes zijn waarschijnlijker kankerachtig dan homogene (uniforme) hypovasculaire knobbeltjes, maar het algehele risico op kanker bij een heterogene hypervasculaire knobbeltje is nog steeds relatief laag.

De evaluatie en behandeling van een heterogene hypervasculaire schildkliernodus omvat doorgaans verschillende stappen:

1. Echografie: Echografie is vaak het eerste beeldvormende onderzoek dat wordt gebruikt om schildklierknobbeltjes te evalueren. Het kan informatie verschaffen over de grootte, vorm en interne kenmerken van de knobbel, inclusief de echogeniciteit en vasculariteit ervan.

2. Fijne naaldaspiratie (FNA): Als de knobbel op echografie verdachte kenmerken vertoont, zoals heterogeniteit, hypervasculariteit of andere zorgwekkende kenmerken, kan een aspiratiebiopsie met fijne naald worden aanbevolen. Hierbij wordt met een dunne naald cellen uit de knobbel geëxtraheerd voor onderzoek onder een microscoop.

3. Schildklierfunctietests: Schildklierfunctietests kunnen helpen bij het beoordelen van de algehele functie van de schildklier en het uitsluiten van onderliggende schildklieraandoeningen die mogelijk bijdragen aan de knobbel.

4. Aanvullend beeldvormend onderzoek: In sommige gevallen kunnen aanvullende beeldvormende onderzoeken, zoals een CT-scan of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI), worden aanbevolen om de knobbel en de omliggende structuren verder te evalueren, vooral als er bezorgdheid bestaat over de mogelijkheid van kanker.

5. Multidisciplinaire discussie: Complexe of onbepaalde gevallen kunnen worden besproken tijdens een multidisciplinaire teamvergadering waarbij specialisten op het gebied van schildklieraandoeningen, endocrinologie en chirurgische oncologie betrokken zijn om de beste behandelaanpak te bepalen.

De specifieke behandeling voor een heterogene hypervasculaire schildkliernodus hangt af van de resultaten van de evaluatie, inclusief de FNA-biopsieresultaten en het algehele risico op maligniteit. Behandelingsopties kunnen observatie, chirurgie of radioactieve jodiumtherapie omvatten.