Cellen verliezen de controle bij kanker als gevolg van een complexe reeks genetische veranderingen die normale cellulaire processen verstoren, waaronder celdeling, groei en dood. Deze veranderingen kunnen optreden in verschillende genen die deze processen reguleren, wat leidt tot de ontwikkeling en progressie van kankercellen.

Belangrijke genetische veranderingen die bijdragen aan het verlies van controle over kanker zijn onder meer:

1. Activering van oncogenen:Mutaties in proto-oncogenen kunnen deze omzetten in oncogenen, dit zijn genen die ongecontroleerde celgroei en proliferatie bevorderen. Deze mutaties kunnen leiden tot de overactivatie van oncogene eiwitten die de ontwikkeling van kanker stimuleren.

2. Inactivatie van tumorsuppressorgenen:Tumorsuppressorgenen spelen een cruciale rol bij het voorkomen van ongecontroleerde celgroei en het bevorderen van celdood wanneer dat nodig is. Mutaties of deleties in tumorsuppressorgenen kunnen hun normale functie verstoren, waardoor cellen kunnen ontsnappen aan de normale groeiregulerende mechanismen.

3. DNA-reparatiedefecten:Cellen beschikken over DNA-reparatiemechanismen om fouten in het genetische materiaal te herstellen. Defecten in deze mechanismen kunnen leiden tot de accumulatie van mutaties, wat bijdraagt ​​aan genomische instabiliteit en de opkomst van kankercellen.

4. Telomere disfunctie:Telomeren zijn beschermkapjes aan de uiteinden van chromosomen die bij elke celdeling korter worden. Wanneer telomeren kritisch kort worden, kunnen cellen in een staat van veroudering terechtkomen (groeistilstand) of apoptose ondergaan (geprogrammeerde celdood). Mutaties in telomeeronderhoudsgenen kunnen leiden tot telomeerdysfunctie, waardoor cellen deze controlepunten kunnen omzeilen en zich ongecontroleerd kunnen blijven delen.

5. Epigenetische veranderingen:Epigenetische veranderingen omvatten modificaties aan het DNA of de bijbehorende eiwitten zonder de onderliggende DNA-sequentie te veranderen. Abnormale epigenetische modificaties kunnen genexpressiepatronen beïnvloeden, wat leidt tot de activering van oncogenen en het uitschakelen van tumorsuppressorgenen, wat bijdraagt ​​aan de ontwikkeling van kanker.

Deze genetische veranderingen kunnen resulteren in een ontregelde voortgang van de celcyclus, het omzeilen van apoptose (geprogrammeerde celdood), het in stand houden van angiogenese (vorming van nieuwe bloedvaten), het activeren van invasie en metastase, het mogelijk maken van replicatieve onsterfelijkheid en het herprogrammeren van het energiemetabolisme.

Gezamenlijk verstoren deze genetische veranderingen de normale cellulaire controlemechanismen, waardoor cellen aan de normale regulerende processen kunnen ontsnappen en de kenmerken van kanker kunnen krijgen.