Op Magnetic Resonance Imaging (MRI) kan wervelkolomkanker verschijnen als abnormale gezwellen of laesies in het ruggenmerg of omliggende weefsels. Hier ziet u hoe wervelkolomkanker zich kan manifesteren op een MRI:

1. Signaalveranderingen: Wervelkanker kan de normale signaalintensiteit van weefsels op MRI-beelden veranderen. Tumoreuze laesies kunnen verschijnen:

- Hypointense (donkerder) op T1-gewogen beelden en hyperintense (helderder) op T2-gewogen beelden:Dit wordt vaak gezien bij solide tumoren zoals meningiomen of schwannomen.

- Hyperintensiteit op zowel T1- als T2-gewogen beelden:Dit kan worden waargenomen bij bepaalde typen agressieve tumoren, zoals hooggradige gliomen of metastatische laesies.

2. Massa-effect: Werveltumoren kunnen ruimte in het wervelkanaal innemen, wat leidt tot compressie van het ruggenmerg of de zenuwwortels. Deze compressie kan resulteren in vergroting of vervorming van de aangetaste wervelkolomstructuren.

3. Contrastverbetering: Wanneer tijdens de MRI een contrastmiddel (gadolinium) wordt toegediend, vertonen werveltumoren vaak een versterking. De mate en het patroon van de verbetering kunnen informatie verschaffen over de vasculariteit, cellulairheid en agressiviteit van de tumor.

4. Oedeem: Kankerachtige laesies kunnen ervoor zorgen dat omliggende weefsels opzwellen, wat leidt tot een verhoogd vochtgehalte en oedeem. Dit kan zich manifesteren als hyperintensieve gebieden op T2-gewogen beelden.

5. Botveranderingen: Bij sommige vormen van kanker van de wervelkolom, zoals multipel myeloom of metastatische laesies, kunnen de wervellichamen of andere benige structuren van de wervelkolom betrokken zijn. MRI kan botvernietiging, beenmerginfiltratie of de aanwezigheid van pathologische fracturen detecteren.

6. Betrokkenheid van het ruggenmerg: Wanneer wervelkolomkanker rechtstreeks het ruggenmerg aantast, kan dit de normale signaalintensiteit en architectuur van het ruggenmerg verstoren. Dit kan zich manifesteren als focale gebieden met signaalafwijkingen of zwelling in de navelstrengsubstantie.

Door deze MRI-bevindingen te bestuderen, kunnen radiologen wervelkolomkankers identificeren en karakteriseren, deze onderscheiden van andere aandoeningen en de omvang en relatie ervan met omliggende structuren beoordelen. MRI is waardevol bij het helpen stellen van de diagnose, het plannen van behandelingen en het monitoren van de respons op therapie bij personen met vermoedelijke of bekende wervelkolomkanker.