Mammoetbotten zijn de skeletresten van mammoeten, een uitgestorven olifantensoort die ooit tijdens het Pleistoceen op aarde rondzwierf. Mammoeten werden gekenmerkt door hun grote formaat en onderscheidende kenmerken, zoals lange, gebogen slagtanden en een dikke vacht.

De botten van mammoeten zijn samengesteld uit dezelfde materialen als de botten van andere zoogdieren, voornamelijk calciumfosfaat en andere mineralen. Ze worden doorgaans gefossiliseerd aangetroffen, wat betekent dat ze in de loop van de tijd bewaard zijn gebleven door het mineralisatieproces. Versteende mammoetbeenderen worden vaak gevonden in sedimentaire afzettingen, zoals rivierbeddingen of grotten.

De studie van mammoetbotten en andere overblijfselen heeft aanzienlijk bijgedragen aan de paleontologie en heeft waardevolle inzichten opgeleverd in de biologie, evolutie en ecologie van deze oude wezens. Wetenschappers kunnen meer te weten komen over de grootte, het uiterlijk en het gedrag van mammoeten door hun botten te onderzoeken, en ook kennis opdoen over hun dieet en habitatvoorkeuren.

Bovendien hebben mammoetbotten een culturele betekenis voor verschillende gemeenschappen over de hele wereld. In sommige regio's worden ze vereerd als artefacten van cultureel en historisch belang en kunnen ze ceremoniële of spirituele waarde hebben. Mammoetbotten zijn door inheemse gemeenschappen gebruikt in traditionele kunstwerken, gereedschappen en andere culturele praktijken.