Reuzencellen die botten vernietigen, worden osteoclasten genoemd . Het zijn grote, meerkernige cellen die verantwoordelijk zijn voor de resorptie van botweefsel tijdens botremodellering en groei. Osteoclasten zijn afgeleid van myeloïde voorlopercellen in het beenmerg en worden geactiveerd door verschillende hormonen en cytokines, waaronder parathyroïdhormoon (PTH), calcitonine en interleukine-1 (IL-1).

Osteoclasten hebben een gegolfde rand, een gespecialiseerde celmembraanstructuur waarmee ze zich aan het botoppervlak kunnen hechten en enzymen kunnen afscheiden die de gemineraliseerde botmatrix afbreken. De enzymen die door osteoclasten worden uitgescheiden, omvatten collagenase, cathepsine K en matrixmetalloproteïnasen (MMP's). Deze enzymen breken het collageen en andere eiwitten in de botmatrix af, waardoor de osteoclasten het gemineraliseerde bot kunnen oplossen en de calcium- en fosfaationen weer in de bloedbaan kunnen vrijgeven.

Osteoclasten zijn essentieel voor de hermodellering en groei van bot, maar overmatige osteoclastische activiteit kan leiden tot botziekten zoals osteoporose, de botziekte van Paget en fibreuze dysplasie. Daarom wordt de activiteit van osteoclasten strak gereguleerd door verschillende hormonen en signaalroutes om de bothomeostase te behouden.