Een botdichtheidstest, ook bekend als een dual-energy röntgenabsorptiometrie (DXA) scan of botdensitometrie, wordt vaak gebruikt om de botmineraaldichtheid (BMD) te meten en het risico op osteoporose te beoordelen. Hoewel een botdichtheidstest informatie kan verschaffen over de gezondheid van de botten, is deze niet in de eerste plaats bedoeld om botkanker op te sporen.

Botkanker, zoals osteosarcoom of multipel myeloom, kan veranderingen in de botdichtheid of -structuur veroorzaken, maar deze veranderingen zijn vaak niet specifiek voor kanker en kunnen ook in verband worden gebracht met andere aandoeningen. Daarom kan een botdichtheidstest alleen botkanker niet op betrouwbare wijze detecteren.

Als een persoon symptomen of tekenen heeft die op botkanker wijzen, zoals aanhoudende botpijn, zwelling of pathologische fracturen, zijn verdere diagnostische tests en beeldvormende onderzoeken, zoals röntgenfoto's, MRI-scans, CT-scans of botbiopten, noodzakelijk om botkanker nauwkeurig diagnosticeren.

Het is belangrijk om een ​​arts te raadplegen als u zich zorgen maakt over de gezondheid van de botten of als u aanhoudende botgerelateerde symptomen ervaart. Zij kunnen de juiste diagnostische tests aanbevelen en goed medisch advies geven.