B-celtherapie is een vorm van immunotherapie waarbij gebruik wordt gemaakt van gemodificeerde B-cellen om kankercellen te targeten en te vernietigen. Het is een veelbelovende nieuwe behandeling voor een verscheidenheid aan kankers, waaronder leukemie, lymfoom en multipel myeloom.

Zo werkt B-celtherapie:

1. Verzameling van B-cellen:

- B-cellen worden verzameld uit het bloed of beenmerg van de patiënt.

- Dit gebeurt via een proces dat aferese wordt genoemd, waarbij de B-cellen worden gescheiden van andere bloedbestanddelen.

2. Genetische modificatie:

- De verzamelde B-cellen worden vervolgens in het laboratorium genetisch gemodificeerd om een ​​speciale receptor tot expressie te brengen, een zogenaamde chimere antigeenreceptor (CAR).

- Deze CAR is ontworpen om specifiek een bepaald doeleiwit op het oppervlak van kankercellen te herkennen en eraan te binden.

3. Uitbreiding en activering:

- De gemodificeerde B-cellen worden in het laboratorium uitgebreid om hun aantal te vergroten.

- Ze worden ook geactiveerd zodat ze kankercellen effectief kunnen herkennen en aanvallen.

4. Herinfusie bij de patiënt:

- De gemodificeerde B-cellen worden via een intraveneuze (IV) lijn opnieuw in de bloedbaan van de patiënt gebracht.

- Eenmaal in het lichaam circuleren deze "CAR T-cellen" en zoeken naar kankercellen die het doeleiwit tot expressie brengen.

5. Targeting en vernietiging van kankercellen:

- Wanneer de CAR T-cellen kankercellen tegenkomen, binden de CAR-eiwitten op hun oppervlak zich aan het doeleiwit op de kankercellen.

- Deze binding zorgt ervoor dat de CAR T-cellen geactiveerd worden en de kankercellen aanvallen.

- Ze geven giftige stoffen vrij die de kankercellen doden en celdood veroorzaken.

6. Persistentie en voordelen op lange termijn:

- CAR T-cellen kunnen lange tijd in het lichaam van de patiënt aanwezig blijven en bieden voortdurende bescherming tegen kanker.

- Deze persistentie is vooral waardevol in gevallen waarin kankercellen mogelijk resistent waren tegen conventionele behandelingen.

B-celtherapie heeft opmerkelijk succes opgeleverd bij de behandeling van bepaalde soorten kanker, wat heeft geleid tot volledige remissies bij patiënten die voorheen geen andere behandelingsopties meer hadden. Het is echter nog steeds een opkomende therapie en verder onderzoek is nodig om de werkzaamheid ervan te verbeteren, de bijwerkingen te verminderen en deze breder toepasbaar te maken bij verschillende soorten kanker.