De alvleesklier speelt verschillende vitale rollen in het menselijke spijsverteringsstelsel:

1. Exocriene functie :De alvleesklier functioneert als een exocriene klier, die spijsverteringsenzymen en bicarbonaationen via kanalen produceert en afgeeft aan de dunne darm. Deze afscheidingen helpen bij de vertering van koolhydraten, eiwitten en vetten.

- Enzymen: De alvleesklier scheidt verschillende spijsverteringsenzymen af, waaronder:

- Lipase :Breekt vetten af ​​in vetzuren en glycerol.

- Proteasen (Trypsine, Chymotrypsine, Elastase) :Breken eiwitten af ​​in kleinere peptiden.

- Amylase :Breekt koolhydraten, vooral zetmeel, af tot enkelvoudige suikers.

- Bicarbonaationen: De alvleesklier geeft ook bicarbonaationen (HCO3-) af in de dunne darm. Deze ionen helpen bij het neutraliseren van de zure maagbrij die vanuit de maag binnenkomt, waardoor een optimale alkalische omgeving voor enzymactiviteit ontstaat.

2. Endocriene functie :Naast zijn exocriene rol functioneert de alvleesklier als een endocriene klier, waarbij hormonen rechtstreeks in de bloedbaan worden afgegeven. De belangrijkste hormonen die door de alvleesklier worden geproduceerd zijn:

- Insuline :Reguleert het glucosemetabolisme door de opname van glucose door cellen te bevorderen en de productie van glucose door de lever te remmen. Insuline is essentieel voor het handhaven van een normale bloedsuikerspiegel.

- Glucagon :Gaat de effecten van insuline tegen door de afgifte van glucose uit de lever in de bloedbaan te stimuleren. Glucagon helpt bij het reguleren van de bloedsuikerspiegel als deze laag is.

De gecoördineerde acties van de exocriene en endocriene functies van de pancreas zijn cruciaal voor een goede vertering en opname van voedingsstoffen, en voor het handhaven van de glucosehomeostase in het lichaam. Disfuncties of ziekten van de alvleesklier, zoals pancreatitis, diabetes mellitus of cystische fibrose, kunnen de spijsverterings- en metabolische processen aanzienlijk belemmeren.