De alvleesklier heeft twee primaire functies:

Exocriene functie:

1. Spijsvertering: De alvleesklier produceert en scheidt enzymen af ​​die essentieel zijn voor de vertering van koolhydraten, eiwitten en vetten. Deze enzymen omvatten amylase, protease (trypsine en chymotrypsine) en lipase. Ze worden via de pancreaskanalen in de dunne darm afgegeven.

- Amylase: Breekt koolhydraten af ​​tot enkelvoudige suikers.

- Protease: Breekt eiwitten af ​​in kleinere peptiden en aminozuren.

- Lipase: Breekt vetten af ​​in vetzuren en monoglyceriden.

Endocriene functie:

2. Regulering van de bloedglucose: De alvleesklier speelt een cruciale rol bij het reguleren van de bloedsuikerspiegel (glucose). Het produceert en geeft hormonen vrij die het glucosemetabolisme regelen:

- Insuline: Insuline helpt cellen door het hele lichaam glucose uit de bloedbaan te absorberen, waardoor de bloedsuikerspiegel daalt. Het bevordert de opslag van glucose in de lever, spieren en vetweefsel.

- Glucagon: Glucagon werkt tegenovergesteld aan insuline. Het verhoogt de bloedsuikerspiegel als deze te laag wordt. Glucagon stimuleert de lever om opgeslagen glycogeen om te zetten in glucose en dit af te geven aan de bloedbaan.

- Somatostatine: Somatostatine is betrokken bij het reguleren van de afgifte van insuline en glucagon, waardoor de bloedsuikerspiegel in evenwicht blijft.

Naast deze primaire functies produceert de alvleesklier ook andere spijsverteringsenzymen, zoals carboxypeptidasen en nucleasen, die verder helpen bij de vertering van voedsel.