Bicarbonaationen spelen een cruciale rol in de alvleesklier, met name bij het verteringsproces en het handhaven van een alkalisch milieu. Hier zijn enkele belangrijke rollen van bicarbonaationen in de pancreas:

1. Neutralisatie van maagzuur: De alvleesklier produceert bicarbonaatrijke vloeistof, die wordt uitgescheiden in de dunne darm. Deze vloeistof helpt bij het neutraliseren van de zure chymus (gedeeltelijk verteerd voedsel vermengd met maagzuur) die vanuit de maag de dunne darm binnendringt. Bicarbonaationen reageren met waterstofionen (H+) uit het maagzuur en vormen koolzuur (H2CO3), dat vervolgens dissocieert in water en kooldioxide (CO2). Dit proces helpt de pH van de chyme te verhogen, waardoor een meer alkalische omgeving ontstaat die geschikt is voor de enzymen die betrokken zijn bij de spijsvertering.

2. Optimale pH voor enzymen: De meeste spijsverteringsenzymen die door de alvleesklier worden geproduceerd, zoals trypsine, chymotrypsine en amylase, werken het beste bij een licht alkalische pH. De bicarbonaationen helpen dit optimale pH-bereik te behouden door zuren te neutraliseren en een omgeving te creëren waarin deze enzymen effectief kunnen functioneren.

3. Bescherming van het darmslijmvlies: De alkalische omgeving gecreëerd door bicarbonaationen helpt de delicate mucosale bekleding van de dunne darm te beschermen. Het fungeert als een barrière tegen de zure maagbrij en voorkomt schade aan de darmcellen.

4. Regulering van de afgifte van secretine: Bicarbonaationen zijn ook betrokken bij de regulatie van de afgifte van secretine, een hormoon dat de alvleesklier stimuleert om bicarbonaatrijke vloeistof te produceren. Wanneer de pH in de dunne darm daalt als gevolg van de aanwezigheid van zure chymus, veroorzaakt dit de afgifte van secretine. Dit hormoon geeft de alvleesklier een signaal om de productie van bicarbonaat te verhogen om het zuur te neutraliseren.

5. Waterige component van pancreassap: Bicarbonaationen zijn een belangrijk onderdeel van de waterige vloeistof die wordt afgescheiden door de pancreas en die het grootste deel van het pancreassap vormt. Pancreassap bestaat uit water, elektrolyten, bicarbonaationen en spijsverteringsenzymen. De bicarbonaationen dragen bij aan de alkalische aard van pancreassap, waardoor de spijsvertering wordt vergemakkelijkt en de darmwand wordt beschermd.

Over het algemeen spelen bicarbonaationen een cruciale rol bij het handhaven van een alkalisch milieu in de dunne darm, het neutraliseren van maagzuur en het ondersteunen van de optimale werking van spijsverteringsenzymen. Deze functies zijn essentieel voor een goede vertering en opname van voedingsstoffen.