Wanneer de alvleesklier gewond raakt, kan deze de productie en afgifte van insuline verstoren, een hormoon dat een cruciale rol speelt in het lichaam's metabolisme van glucose, de belangrijkste energiebron. Dit is wat er met glucose gebeurt in het lichaam van iemand met een pancreasblessure:

1. Hyperglykemie :Een tekort aan insuline of een verminderde insulineproductie als gevolg van pancreasbeschadiging kan verhoogde bloedsuikerspiegels veroorzaken, een aandoening die bekend staat als hyperglykemie. Omdat insuline verantwoordelijk is voor het vergemakkelijken van de opname van glucose uit de bloedbaan in de cellen, schaadt het tekort het glucosetransport. Dit kan tot verschillende symptomen leiden, waaronder verhoogde dorst, frequent urineren, vermoeidheid en gewichtsverlies.

2. Verslechterd glucosegebruik :Zonder voldoende insuline kunnen cellen glucose niet effectief uit de bloedbaan opnemen voor energieproductie. Dit kan resulteren in de ophoping van glucose in het bloed, terwijl de lichaamscellen energiegebrek ervaren, wat leidt tot vermoeidheid, zwakte en honger.

3. Ketonproductie :Wanneer glucose niet efficiënt kan worden gebruikt vanwege een tekort aan insuline, begint het lichaam opgeslagen vet af te breken voor energie. Dit proces produceert ketonen, die zich in de bloedbaan kunnen ophopen en een aandoening kunnen veroorzaken die ketoacidose wordt genoemd. Ketoacidose kan tot ernstige complicaties leiden als het niet wordt behandeld.

4. Glucosurie :Een teveel aan glucose in de bloedbaan kan in de urine terechtkomen, een aandoening die bekend staat als glucosurie. Dit gebeurt wanneer de nieren niet alle gefilterde glucose kunnen reabsorberen vanwege een verminderde insulinesignalering. Glucosurie draagt ​​bij aan het verlies van water en elektrolyten via de urine, waardoor uitdroging en verstoorde elektrolytenbalans verder worden verergerd.

5. Verhoogde bloedosmolaliteit :Hoge bloedsuikerspiegels kunnen de osmotische druk van het bloed verhogen, wat leidt tot vloeistofverschuivingen van cellen naar het extracellulaire compartiment. Dit kan uitdroging tot gevolg hebben en de werking van verschillende organen en weefsels beïnvloeden.

Over het geheel genomen kan pancreasbeschadiging diepgaande gevolgen hebben voor het glucosemetabolisme, wat leidt tot hyperglykemie, verminderd glucosegebruik, ketonproductie, glucosurie en verhoogde bloedosmolaliteit. Onmiddellijke medische hulp en een goed beheer van de bloedglucosewaarden zijn van cruciaal belang om ernstige complicaties te voorkomen.