De alvleesklier scheidt als reactie op verschillende stimuli, voornamelijk gereguleerd door hormonen en neurale mechanismen. Hier zijn de belangrijkste factoren die pancreasafscheiding veroorzaken:

1. Hormonale regulatie:

A. Cholecystokinine (CCK): CCK komt vrij uit de dunne darm als reactie op de aanwezigheid van vetten en eiwitten. Het stimuleert de alvleesklier om spijsverteringsenzymen, zoals lipasen, proteasen en amylasen, in de twaalfvingerige darm af te scheiden.

B. Secretine: Secretine wordt ook uitgescheiden door de dunne darm als reactie op de aanwezigheid van zure chyme. Het stimuleert de alvleesklier om bicarbonaatrijke vloeistof af te scheiden, wat helpt de zuurgraad te neutraliseren en een optimale pH voor enzymactiviteit te creëren.

2. Neurale regulatie:

A. Vagale stimulatie: De nervus vagus, een belangrijke parasympathische zenuw, speelt een cruciale rol bij het reguleren van de secretie van de pancreas. Wanneer gestimuleerd, geeft de nervus vagus acetylcholine vrij, wat de afgifte van spijsverteringsenzymen en bicarbonaat uit de pancreas veroorzaakt.

B. Entero-endocriene reflexen: Bepaalde hormonen die worden geproduceerd door entero-endocriene cellen in het maagdarmkanaal, zoals gastrine en maagremmend peptide (GIP), kunnen de nervus vagus stimuleren en indirect de secretie van de pancreas beïnvloeden.

3. Neuraal-hormonale interacties:

Er is een wisselwerking tussen hormonale en neurale signalen bij het reguleren van de pancreassecretie. De hormonen CCK en secretine kunnen de effecten van vagale stimulatie versterken, terwijl bepaalde neurotransmitters, zoals somatostatine, de secretie van de pancreas kunnen remmen.

4. Bloedglucoseregulatie:

De alvleesklier is ook betrokken bij het reguleren van de bloedsuikerspiegel. Als reactie op een verhoogde bloedglucose na een maaltijd wordt het hormoon insuline vrijgegeven uit de bètacellen van de pancreas. Insuline bevordert de opname en het gebruik van glucose door cellen, wat indirect de secretie van de pancreas kan beïnvloeden.

Dit zijn de belangrijkste factoren die de alvleesklier ertoe aanzetten spijsverteringsenzymen en bicarbonaat af te scheiden om de spijsvertering te vergemakkelijken en optimale omstandigheden in de dunne darm te behouden. De gecoördineerde werking van hormonen en zenuwbanen zorgt voor een goede afscheiding en regulatie van pancreassap.