Locatie van de alvleesklier:

De alvleesklier is een klierorgaan dat zich linksboven in de buik bevindt. Het ligt achter de maag en wordt omgeven door andere buikorganen, zoals de lever, galblaas en dunne darm.

Uiterlijk van de alvleesklier:

1. Vorm en grootte: De alvleesklier is een relatief platte en langwerpige klier. De vorm kan worden vergeleken met een kikkervisje, met een kop, lichaam en staart. Het hoofd is het breedste deel en bevindt zich aan de rechterkant van de buik, vlakbij de maag. Het lichaam strekt zich uit vanaf het hoofd en loopt horizontaal over de buik. De staart is het smalste deel en strekt zich uit naar de linkerkant.

2. Kleur en textuur: De alvleesklier is meestal lichtroze of grijs van kleur. Het heeft een zachte en sponsachtige textuur vanwege de klierachtige samenstelling.

3. Lobben en kanalen: De alvleesklier wordt door bindweefsel in lobben verdeeld. De kop is de grootste lob en is verder verdeeld in kleinere lobben. Het lichaam en de staart bestaan ​​ook uit lobben. De alvleesklier produceert zowel spijsverteringsenzymen (exocriene functie) als hormonen (endocriene functie). De exocriene functie omvat de productie van pancreassap, dat spijsverteringsenzymen bevat zoals amylase, lipase en protease. Deze enzymen worden via een kanaalsysteem uitgescheiden in de twaalfvingerige darm, het eerste deel van de dunne darm. Het hoofdkanaal van de alvleesklier (kanaal van Wirsung) loopt door de lengte van de pancreas en komt samen met het gemeenschappelijke galkanaal voordat het in de twaalfvingerige darm wordt geleegd. Het accessoire pancreaskanaal (kanaal van Santorini) is een kleiner kanaal dat ook kan bijdragen aan de afvoer van pancreassap.

4. Bloedtoevoer: De alvleesklier ontvangt zijn bloedtoevoer vanuit verschillende slagaders, waaronder de superieure pancreaticoduodenale slagader, de inferieure pancreaticoduodenale slagader en de miltslagader. De bloedvaten vertakken zich in de alvleesklier en voorzien de weefsels van zuurstof en voedingsstoffen.

5. Innervatie: De alvleesklier wordt geïnnerveerd door zowel sympathische als parasympathische zenuwen. De sympathische zenuwen komen voort uit de coeliakieganglia, terwijl de parasympathische zenuwen voortkomen uit de nervus vagus. Deze zenuwen helpen bij het reguleren van de afscheiding van pancreassappen en hormonen.