Orgaanreserve verwijst naar het vermogen van een orgaan om zijn functie te behouden bij stress of belediging. Het is een maatstaf voor het vermogen van een orgaan om veranderingen in zijn omgeving of functie te compenseren. De orgaanreserve kan worden beïnvloed door verschillende factoren, waaronder de leeftijd, de gezondheid en de genetische samenstelling van het orgaan.

De orgaanreserve van het hart kan bijvoorbeeld worden beoordeeld door het vermogen te meten om de output te verhogen wanneer er sprake is van een grotere vraag, zoals tijdens inspanning. De orgaanreserve van de lever kan worden beoordeeld door het vermogen ervan te meten om gifstoffen uit het bloed te verwijderen.

Orgaanreserve is belangrijk omdat het kan helpen het risico van een individu op het ontwikkelen van orgaanfalen te voorspellen. Een patiënt met een lage orgaanreserve heeft bijvoorbeeld een grotere kans op hartfalen als hij of zij een hartaanval krijgt.

De orgaanreserve kan ook worden verbeterd door verschillende interventies, zoals lichaamsbeweging, voeding en medicatie. Door de orgaanreserve te verbeteren, is het mogelijk het risico op orgaanfalen te verminderen en de algehele gezondheid en het welzijn te verbeteren.

Hier zijn enkele specifieke voorbeelden van orgelreserve:

* Hartreserve: Het vermogen van het hart om zijn output te verhogen als reactie op een verhoogde vraag, zoals tijdens inspanning.

* Hepatische reserve: Het vermogen van de lever om gifstoffen uit het bloed te verwijderen en gal te produceren.

* Nierreserve: Het vermogen van de nieren om afvalproducten uit het bloed te filteren en urine te produceren.

* Longreserve: Het vermogen van de longen om zuurstof en koolstofdioxide uit te wisselen met het bloed.

Orgaanreserve is een cruciaal concept in de geneeskunde en speelt een belangrijke rol bij de beoordeling en behandeling van patiënten met orgaandisfunctie of -falen.