Het Indusvolk, ook bekend als de Harappaanse beschaving, bloeide in de stroomgebieden van de Indusrivier, waaraan zij hun naam ontleenden. Hun overleving en welvaart werden toegeschreven aan verschillende factoren, waaronder:

1. Landbouw: De Indus-bevolking was in de eerste plaats boeren en vertrouwde op de vruchtbare alluviale grond die werd afgezet door de Indus-rivier en haar zijrivieren. Ze verbouwden een breed scala aan gewassen, zoals tarwe, gerst, katoen en erwten. Om efficiënte irrigatie te garanderen, bouwden en onderhielden ze een uitgebreid netwerk van kanalen en reservoirs, waarbij opmerkelijke technische vaardigheden werden getoond.

2. Domesticatie van dieren: Naast landbouw beoefenden de Indus-bevolking ook veeteelt. Ze domesticeerden dieren zoals runderen, schapen, geiten en buffels voor voedsel, transport en zuivelproducten. Dit zorgde voor een gevarieerde bron van levensonderhoud en vergemakkelijkte de handel.

3. Handel: De Indus-beschaving was actief betrokken bij de handel met aangrenzende regio's en beschavingen. Ze ruilden overtollige landbouwproducten, textiel en andere goederen voor grondstoffen, zoals metalen, edelstenen en hout, die lokaal niet verkrijgbaar waren. Dit uitgebreide handelsnetwerk heeft aanzienlijk bijgedragen aan hun economische welvaart.

4. Geplande stedelijke nederzettingen: De Indus-beschaving staat bekend om zijn goed georganiseerde en zorgvuldig geplande steden, zoals Mohenjo-Daro en Harappa. Deze steden vertoonden geavanceerde stadsplanning, met een rasterindeling van straten, efficiënte afvoersystemen en geavanceerde sanitaire voorzieningen. De stedelijke centra faciliteerden efficiënte handel, sociale interactie en culturele ontwikkeling.

5. Culturele uitwisseling: Het Indusvolk had interactie en wisselde ideeën uit met verschillende culturen, waaronder die uit Mesopotamië, Perzië en Centraal-Azië. Deze culturele uitwisseling verrijkte hun beschaving en leidde tot de adoptie van nieuwe technologieën en innovaties. Er wordt bijvoorbeeld aangenomen dat het Indusschrift, dat tot op de dag van vandaag niet ontcijferd is, beïnvloed is door het Sumerische spijkerschrift.

6. Religie: Religie speelde een essentiële rol in de Indus-samenleving, zorgde voor spirituele begeleiding en verenigde de mensen. Archeologen hebben talloze artefacten ontdekt die religieuze symbolen en rituelen uitbeelden, wat duidt op een verfijnd religieus geloofssysteem. De aanbidding van moedergodinnen, dieren en de natuur was gebruikelijk.

7. Ambachten en technologie: De Indus-bevolking toonde opmerkelijke vaardigheden in verschillende ambachten, zoals pottenbakken, weven, metallurgie en het maken van sieraden. Ze produceerden ingewikkeld aardewerk met geschilderde ontwerpen, delicate gouden en zilveren sieraden, en vervaardigden zelfs gereedschappen en wapens van brons. Hun technologische vooruitgang, waaronder het gebruik van gestandaardiseerde maten en gewichten, heeft verder bijgedragen aan hun succes.

8. Administratie: De Indus-beschaving toonde een effectief bestuurssysteem, zoals blijkt uit de goed georganiseerde stadsplanning en de aanwezigheid van grote openbare gebouwen. Dit efficiënte bestuur maakte coördinatie van hulpbronnen, handel en infrastructuurontwikkeling mogelijk.

Concluderend kunnen de overleving en het succes van het Indusvolk worden toegeschreven aan hun vaardigheid op het gebied van landbouw, veeteelt, handel, stadsplanning, culturele uitwisseling, religie, vakmanschap, technologie en bestuur. Deze factoren hebben gezamenlijk de bloei van een van de vroegste beschavingen ter wereld mogelijk gemaakt.