Universele gezondheidszorg is een kwestie van hot debat , met sterke meningen aan beide zijden van het gangpad . Veel van de misvattingen rond gezondheidszorg gevolg van verwarring over wat de term betekent . Er zijn eigenlijk verschillende vormen van universele gezondheidszorg dat een land of staat kan vaststellen. Elk heeft zijn eigen voordelen en zwakke punten. Single - betaler gezondheidszorg

Een single- betaler universele gezondheidszorg wordt geregeld door een enkele openbare of meestal openbare bureau dat alle betalingen voor gezondheidszorg diensten afhandelt. Onder dit plan worden alle burgers van een bepaald land of staat gedekt voor alle noodzakelijke medische procedures , volgens de Artsen voor een National Health Program website. Verstrekking van gezondheidszorg , zoals artsen , verpleegkundigen en ziekenhuizen , blijft grotendeels private onder dit systeem , met patiënten vrij om te kiezen welke artsen en ziekenhuizen de zorg voor hen .
Prive Universal Health Care

Prive universele gezondheidszorg is een groothandel deregulering van de sector waarin de overheid heeft nul betrokkenheid . Het enige wat de overheid doet in particuliere universele gezondheidszorg is om een ​​wet te eisen dat alle burgers ziektekostenverzekering passeren . Dit systeem is afhankelijk van particuliere verzekeringsmaatschappijen om te concurreren met elkaar om ingedrukt te houden kosten van de gezondheidszorg op een manier vergelijkbaar met hoe auto verzekeringsmaatschappijen functioneren . Patiënten behouden keuzes in zorgaanbieders , maar zijn beperkt tot die van de verzekeringsmaatschappij dekt . In dit systeem , als de verzekeringsmaatschappij kiest een procedure niet te dekken , een patiënt heeft weinig andere keus dan te betalen uit eigen zak.
Gesocialiseerde geneeskunde

gesocialiseerde geneeskunde , artsen , ziekenhuizen en andere beroepsbeoefenaars in de gezondheidszorg te trekken salarissen van de overheid. De gezondheidszorg wordt direct ondersteund door middel van belastingen en andere publieke middelen . Alle burgers zijn gegarandeerd dekking voor alle noodzakelijke medische procedures . Met ingang van 2010 , landen zoals het Verenigd Koninkrijk en Spanje hebben vormen van gesocialiseerde geneeskunde waar artsen en patiënten zijn nog steeds in staat om de beste cursus van zorg bepalen . De overheid maakt geen beslissingen met betrekking tot noodzakelijke medische procedures .