De Amerikaanse werkgever op basis zorgstelsel banden medische dekking voor de meerderheid van de Amerikanen rechtstreeks naar hun plaats van tewerkstelling. In dit systeem van werk op basis van risico- pools , gezonde leden subsidiëren de gezondheid van de deelnemers meer kans om ziek te worden, terwijl de werkgevers lijken het grootste deel van de kosten te betalen . De welwillendheid van het Amerikaanse bedrijfsleven is niet verantwoordelijk voor het maken van dit systeem . Integendeel, de vooruitgang in de geneeskunde , de Grote Depressie , de Tweede Wereldoorlog , de opkomst van vakbonden en de federale fiscale en arbeidswetgeving vormige de opkomst van werkgever op basis van dekking van de gezondheidszorg . Vooruitgang in de geneeskunde

Aan het begin van de 20e eeuw schonere ziekenhuizen , de vooruitgang in chirurgische procedures en het gebruik van antiseptica versterkt het profiel van de Amerikaanse ziekenhuizen . Zelfs als de praktijk van de geneeskunde verbeterd, ziekenhuizen vond het moeilijk om bedden te vullen . Om dit probleem op te lossen , Baylor University Hospital creëerde de eerste zakelijke deal koppelen vaste betalingen voor de dekking van de gezondheidszorg voor de werknemers . In ruil voor 50 cent per maand , Baylor begon behandelend intramurale diensten voor een groep van 1300 Dallas leraren . Dat idee leidde tot oprichting van de Blue Cross en Blue Shield Association , de oudste en grootste familie van voordelen voor de gezondheid in de Verenigde Staten .
Grote Depressie

Door de 1930 , beleidsmakers besprekingen begonnen over het maken van een universele gezondheidszorg systeem om de stijgende kosten van de medische zorg aan te pakken . Maar de nasleep van de Grote Depressie veranderde hun prioriteiten . In plaats van op voor een gezondheidszorg plan dat alle Amerikanen zou dekken , President Franklin D. Roosevelt ondersteund wetgeving werkloosheidsuitkeringen en financiële steun voor gepensioneerden te bieden . Zijn inspanningen resulteerden in passage van de Social Security Act van 1935 .
Tweede Wereldoorlog

Om de inflatie te controleren tijdens de Tweede Wereldoorlog , de Amerikaanse National Labor Relations Board ( NLRB ) beperkt het loon dat werkgevers werknemers kunnen bieden . Dit dreigde het vermogen van Amerikaanse bedrijven aan te trekken en medewerkers uit een schaarse arbeid zwembad te behouden. Wanneer NLRB oordeelde dat de prijscontrole niet zou gelden voor secundaire arbeidsvoorwaarden , waaronder ziektekostenverzekering , bedrijven begonnen met het aanbieden zorgpakketten aan werknemers te lokken.
Unie Invloed

de jaren 1930 en 1940 , collectieve onderhandelingen geleid tot voortdurende uitbreiding van werkgever op basis van dekking . Vakbonden geduwd ondernemingen om winst te delen met de werknemers in de vorm van hoge lonen en gulle ziekte-uitkeringen. In 1945 , NLRB geoordeeld dat werkgevers niet voordelen programma's kunnen veranderen tot een arbeidsovereenkomst is verstreken . Vier jaar later - in 1949 , het agentschap uitgesloten gezondheidsvoordelen deel van de werknemer loon pakket voor onderhandelingen tussen werknemers en hun werkgevers contract onderwerp
belastingwetten

. werkgever gesponsorde ziektekostenverzekering, de werkgever betaalt ongeveer 80 procent van de werknemers zorgpremies . Wanneer de Internal Revenue Service , in 1954 , oordeelde de premies ziektekostenverzekering werkgevers betalen fiscaal aftrekbare beroepskosten , de werkgever op basis zorgverzekering werd een vaste waarde in de Amerikaanse samenleving . Tegen het midden van de jaren 1960 , werden ongeveer driekwart van de Amerikanen gedekt door een werkgever gesponsorde ziektekostenverzekering programma .