De Verenigde Staten hebben een ongewone mate van vertrouwen op wat sommigen 'vier feest " hebben genoemd gezondheidszorg . Wanneer een patiënt ontvangt zorg van een arts , de partijen die betrokken zijn bij de financiële transactie omvatten (1 ) de arts , ( 2 ) de particuliere verzekeringsmaatschappij die betaalt de arts , ( 3 ) de patiënt , en ( 4) de patiënt & # 039 ; s werkgever . De werkgever heeft vaak opgetreden als bemiddelaar tussen verzekeringen en employee . Loon en prijscontroles
Een buitenlandse oorlog een tekort aan arbeidskrachten kan thuis laten.

De geschiedenis waarop dit vierpartijensysteem werd de norm is zelf een deel van de puzzel waarmee beleidsmakers in de 21e eeuw die worstelen met vragen van de hervorming op het gebied van de gezondheidszorg.

praktijk ontstond tijdens de Tweede Wereldoorlog . De overheid opgelegde vegen loon- en prijscontrole . Toch was er al snel een tekort aan arbeidskrachten voor huishoudelijk /prive-taken , zoals zo vele jonge mannen op als soldaten en matrozen had ondertekend . Het was natuurlijk voor werkgevers om te zoeken naar een manier waarop ze kunnen met elkaar concurreren om de schaarse arbeidskrachten .

De Stabilization Act van 1942 expliciet vrijgesteld extralegale voordelen van caps op salarissen en lonen , zodat de werkgevers & # 039 ; concurrentie voor arbeiders gekanaliseerd zich in die richting , en de ziektekostenverzekering werd een gemeenschappelijk kenmerk van arbeidsovereenkomsten .
National Labor Relations Act
De wet stelt de partijen aan de tafel en geeft hen de opdracht praten .

Na de oorlog , de trend naar werkgever sponsoring werd bewaard door een andere ontwikkeling . De National Labor Relations Act van 1935 ( NLRA ) waren werkgevers verplicht om te onderhandelen met de vakbonden over " lonen , uren en arbeidsvoorwaarden . "

De vraag rees , of werkgevers nodig waren ( in te onderhandelen de taal van de wet , die nodig is om " te voldoen aan redelijke tijden , en verleent deze te goeder trouw" ) over secundaire arbeidsvoorwaarden , met inbegrip van de ziektekostenverzekering .
de NLRB en de rechtbanken

de NLRB houdt toezicht op de praktijk van collectieve onderhandelingen .

De NLRA had creëerde ook een administratief bureau , de National Labor Relations Board ( NLRB ) , aan het wettelijk stelsel te overzien. In 1949 , het NLRB geoordeeld dat de ziektekostenverzekering is onderdeel van " loon " in de zin van de wet , en dus de werkgevers sinds hebben gehad om te onderhandelen over het onderwerp, een beslissing bevestigd door de federale rechtbanken in hoger beroep .
gunstige fiscale behandeling

misschien wel de belangrijkste factor in de brede acceptatie van werkgever bestraft ziektekostenverzekering als de norm in de Verenigde Staten heeft zijn gunstige fiscale behandeling. Vroeg op, door bestuurlijke beslissingen , en sinds 1954 door een uitdrukkelijke wettelijke bepaling , een werkgever ' s bijdragen aan de werknemer gezondheid plannen zijn vrijgesteld van de werknemer belastbaar inkomen geweest . Dus , of er sprake is van een vakbond die betrokken is of niet , of er loon controles plaats of niet , een werkgever kan altijd een betere bang voor zijn buck in termen van het inhuren van de macht door het kanaliseren van een deel van de compensatie pakket in de ziektekostenverzekering .

COBRA Plannen

Veel later , het Amerikaanse Congres en president Ronald Reagan ondertekende de Geconsolideerde Omnibus Budget Reconciliation Act van 1985 ( COBRA ) . Titel X van deze wet bevestigde de vier partijen betalingssysteem als de norm , want het vereist veel werkgevers om een werknemer en s naaste ' die werknemer familie om de dekking te behouden voor maximaal 18 maanden na de vrijwillige of meest onvrijwillige vertrek uit arbeid.