Tijdens de lopende debat over de hervorming van de gezondheidszorg in de Verenigde Staten , politici vaak gebruik van de nationale stelsels van gezondheidszorg van andere landen als positieve en negatieve voorbeelden . Sommige politici hebben beweerd dat deze systemen niet zou werken in de Verenigde Staten . Anderen hebben gezegd de systemen niet eens werken in hun eigen land . Echter, sommige hebben beweerd dat die systemen niet alleen hun burgers gezond te houden , maar zou ook werken in de Verenigde Staten . Bismarck

Dit model van de ziektekostenverzekering , vernoemd naar de voormalige Pruisische kanselier Otto von Bismarck , gebaseerd op een systeem dat vergelijkbaar is met het Amerikaanse systeem . In dit systeem , werkgevers en werknemers gezamenlijk financieren " ziekenfondsen , " met werknemers bijdragen door de loonheffing . De gelijkenis met de Amerikaanse verzekering eindigt echter met zijn non - profit-status . Hoewel artsen en ziekenhuizen de neiging prive in Bismarck landen te zijn , het stelsel zelf is een non-profit overheidsdienst. Hierdoor kan het systeem naar lage prijzen onderhandelen en hebben betrekking op alle mensen . De Bismarck model wordt gebruikt in Duitsland , België , Frankrijk , Japan , Nederland, Zwitserland en tot op zekere hoogte , Latijns -Amerika .
Beveridge System

Het Beveridge -systeem is vernoemd naar William Beveridge , ontwerper van de Britse National Health systeem . Onder dit systeem , de overheid betaalt voor ieders zorg op dezelfde manier loont het voor de politie of militaire - met belastinggeld . De meeste ziekenhuizen en klinieken in Beveridge landen zijn handen van de overheid . Echter, veel artsen zijn prive. Onder het Beveridge -systeem , de overheid is in staat om de prijzen laag te houden omdat de overheid regelt het niveau van de vergoedingen providers ' . Andere landen die de Beveridge systeem zijn Spanje , Nieuw-Zeeland , de Scandinavische landen en Nieuw-Zeeland .
National Health

De National Health Insurance model combineert elementen uit beide de Beveridge en Bismarck systemen . Hoewel het gebruik van de prive-sector artsen en ziekenhuizen , de overheid betaalt voor hun diensten door middel van een door de overheid beheerd verzekering programma waarin elke burger betaalt . Met geen reclame kosten , geen winst en geen beheerders vinden van manieren om de vorderingen en de winst te verhogen ontkennen , zijn de kosten voor de verzekering administratie drastisch verminderd en het totale systeem is aanzienlijk eenvoudiger dan de Amerikaanse , private verzekeringswezen . Echter, dit systeem houdt ook de kosten onder controle door het beperken van welke diensten zij betrekking heeft, en door het maken van patiënten op behandeling wachten . Canada , Zuid-Korea en Taiwan gebruiken de National Health model .
Out-of - pocket

In onderontwikkelde , armere landen , mensen betalen voor de gezondheidszorg die ze zich kunnen veroorloven . Met andere woorden , degenen die geld hebben krijgen zorg , degenen die dat niet doen - de overgrote meerderheid van de mensen in Afrika , India , Zuid-Amerika en China - ofwel blijven ziek of sterven . Vaak , inwoners van de derde wereld dorpen betalen voor de gezondheidszorg met grondstoffen zoals maïs of zuivelproducten uit hun een of twee koeien . In deze landen , honderden miljoenen mensen leven hun hele leven zonder ooit een dokter op bezoek.