In 1945 bevonden de tijdelijke en permanente ziekenhuizen bemand door de Daughters of Charity zich in Parijs en haar voorsteden, evenals in andere steden in Frankrijk, waaronder Le Mans, Angers en Lille. Deze ziekenhuizen boden tijdens de Tweede Wereldoorlog medische zorg aan zieken en gewonden, zowel militairen als burgers. De Daughters of Charity exploiteerden ook mobiele ziekenhuizen en medische klinieken die zorg verleenden aan mensen in landelijke en geïsoleerde gebieden.