De ziekenhuisomstandigheden halverwege de 19e eeuw waren naar huidige maatstaven verschrikkelijk.

Ze waren overbevolkt, onhygiënisch en hadden geen medische basiszorg.

- Ziekenhuizen waren vaak vies en slecht geventileerd, wat leidde tot de verspreiding van infecties.

- Patiënten moesten vaak bedden delen en er was weinig privacy.

- De medische zorg was vaak ontoereikend. Artsen hadden weinig inzicht in de oorzaken van ziekten.

- De operatie werd vaak zonder verdoving uitgevoerd en patiënten stierven vaak aan een infectie of shock.

- Het sterftecijfer in ziekenhuizen was zeer hoog. In sommige gevallen stierf maar liefst één op de drie patiënten.

Hier zijn enkele specifieke voorbeelden van ziekenhuisomstandigheden in het midden van de 19e eeuw:

- In Londen was het St. Thomas's Hospital zo overvol dat patiënten soms gedwongen werden op de grond te gaan liggen. De vloeren waren vaak bedekt met bloed en vuil, en de lucht was dik van de geur van infectie.

- In Parijs was het Hôtel-Dieu-ziekenhuis zo onhygiënisch dat het bekend stond als de 'Poorten van de Hel'. Patiënten werden vaak achtergelaten om te sterven in de gangen, en de lichamen van de doden lagen opgestapeld in de gangen.

- In de Verenigde Staten was het Bellevue Hospital in New York City zo overvol dat patiënten soms gedwongen werden op straat te slapen. Het ziekenhuis was ook besmet met ratten en kakkerlakken, en het eten was vaak verrot.

De erbarmelijke omstandigheden in ziekenhuizen halverwege de 19e eeuw leidden tot een aantal hervormingen. In 1859 publiceerde Florence Nightingale Notes on Nursing, waarin werd opgeroepen tot verbeterde hygiëne en sanitaire voorzieningen in ziekenhuizen. Nightingale's werk hielp een revolutie in de ziekenhuiszorg op gang te brengen, en de omstandigheden begonnen aan het einde van de 19e eeuw te verbeteren.