Uitdroging is een complexe en uitdagende syndroom te diagnosticeren. Het kan met name worden slopende zelfs onder milde niveaus als het niet gevangen in de tijd . Sommige medicijnen , zoals plaspillen kan vocht en elektrolyten onevenwichtigheden die gevaarlijk zijn voor de patiënt veroorzaken . Lezen laboratoriumwerk om te bepalen of een patiënt uitgedroogd duurt enige ervaring . Natrium, kalium en bloed ureum stikstof ( BUN ) zijn alle indicatoren van hydratatie van een patiënt . Ze vertellen vaak het verhaal van uitdroging lang voordat fysieke symptomen manifesteren . Instructies
1

Kijk naar de natrium -niveau. Als deze hoger is dan geciteerd bereik van het laboratorium , dan is de patiënt kan lijden aan hypertone dehydratie . Dit betekent dat fluïdum wordt uit de cellen door de hoge hoeveelheid natrium in het bloed wordt getrokken . Het doet dit om het verloren vocht te vervangen. Als het natriumgehalte is lager dan genoteerde bereik van het laboratorium , dan is de patiënt heeft hypotone dehydratie . Dit wordt veroorzaakt door het snelle verlies van elektrolyten uit medicijnen zoals diuretica of plaspillen . Kopen van 2

Kijk naar de kalium niveau . Als het lager is dan opgegeven bereik van het laboratorium , dan hypotone dehydratie kan zijn schuld . Dit type uitdroging trekt vocht uit de vaten en in de cellen . Dit wordt meestal veroorzaakt door diuretica .
3

Kijk naar de bloedureumstikstof niveau ( BUN ) en creatinine niveau . In ernstige uitdroging , zal de BUN niveau veel hoger dan de creatinine niveau.