De omstandigheden in Victoriaanse werkhuizen waren hard en de gevangenen werden onderworpen aan allerlei vormen van misbruik.

* Gedetineerden in werkhuizen werden vaak gedwongen lange uren te werken in gevaarlijke en onhygiënische omstandigheden. Vaak moesten ze tegen weinig of geen loon slopende taken uitvoeren, zoals het breken van stenen of het werken in fabrieken.

* Het voedsel dat aan de gevangenen in het werkhuis werd verstrekt, was vaak ontoereikend en van slechte kwaliteit. Veel gevangenen werden gedwongen pap of brood en water te eten, en kregen vaak slechts kleine porties.

* Gedetineerden in werkhuizen werden vaak gehuisvest in overbevolkte en onhygiënische omstandigheden. Ze werden vaak gedwongen om in grote slaapzalen zonder privacy te slapen, en ze werden vaak besmet met luizen en ander ongedierte.

* Gedetineerden in het werkhuis werden vaak onderworpen aan fysiek en verbaal geweld door het personeel van het werkhuis. Ze werden vaak geslagen of uitgescholden vanwege kleine overtredingen van de regels.

* Gedetineerden in werkhuizen werden vaak gescheiden van hun families. Veel werkhuizen hadden het beleid om echtgenoten en echtgenotes, en ouders en kinderen te scheiden. Dit veroorzaakte grote emotionele problemen voor de gevangenen.

De omstandigheden in Victoriaanse werkhuizen waren een bron van grote publieke bezorgdheid. Veel mensen vonden de werkhuizen wreed en onmenselijk en riepen op tot hervormingen om de omstandigheden voor de gevangenen te verbeteren. Als reactie op deze druk keurde de regering eind 19e eeuw verschillende wetten goed die de omstandigheden in werkhuizen verbeterden. Deze wetten omvatten:

* De Poor Law Amendment Act van 1834: Bij deze wet werd de Poor Law Commission opgericht, die verantwoordelijk was voor het toezicht op het beheer van de werkhuizen.

* De Poor Law Amendment Act van 1847: Deze wet verbood de scheiding van mannen en vrouwen, en ouders en kinderen, in werkhuizen.

* De Poor Law Amendment Act van 1867: Deze wet schafte de werkhuistest af, waarbij valide arme mensen een werkhuis moesten betreden om hulp te krijgen.

De hervormingen aan het eind van de 19e eeuw verbeterden de omstandigheden in Victoriaanse werkhuizen, maar elimineerden niet alle problemen. De werkhuizen bleven overvol en onhygiënisch, en het voedsel dat aan de gevangenen werd verstrekt, was vaak nog steeds ontoereikend. De hervormingen hebben het leven in werkhuizen echter draaglijker gemaakt voor de gevangenen, en ze hebben bijgedragen aan het verminderen van het stigma dat met armoede gepaard gaat.**