In veel landen hebben personen die een doctoraat hebben behaald, de hoogste academische kwalificatie, het recht om 'dokter' te worden genoemd. Afhankelijk van het vakgebied en het land kan de term "doctor" worden voorafgegaan door een specifieke titel of afkorting om de aard van het doctoraat aan te duiden. Hier zijn een paar voorbeelden:

1. Doctor in de wijsbegeerte (PhD):Personen die een rigoureus programma van geavanceerde studies, onderzoek en het schrijven van proefschriften in een specifieke academische discipline hebben voltooid, worden gepromoveerd. Deze kwalificatie wordt vaak aangetroffen in de academische wereld, onderzoeksinstellingen en verschillende beroepen die gespecialiseerde kennis en expertise vereisen.

2. Arts (MD):Op medisch gebied worden personen die met succes de medische opleiding hebben afgerond en een vergunning hebben om de geneeskunde uit te oefenen, artsen of artsen genoemd. Ze ondergaan uitgebreide medische opleiding en training om menselijke ziekten en aandoeningen te diagnosticeren en te behandelen.

3. Doctor in de rechten (LLD of JD):In de advocatuur hebben personen die een diploma rechten hebben behaald en het balie-examen hebben behaald, het recht om de titel "Doctor of Laws" te voeren. Zij zijn gekwalificeerd als advocaat, vertegenwoordigen cliënten in juridische zaken en geven juridisch advies.

4. Doctor of Education (EdD):Professionals in het onderwijsveld die een doctoraat in het onderwijs hebben, mogen de titel "Doctor of Education" voeren. Deze graad betekent geavanceerde kennis en onderzoek op het gebied van onderwijstheorie, beleid, leiderschap of aanverwante gebieden.

5. Doctor of Business Administration (DBA):Personen met een doctoraat in bedrijfskunde werken doorgaans in managementfuncties, adviesfuncties of in de academische wereld. Het DBA-programma richt zich op geavanceerde bedrijfstheorieën, onderzoeksmethoden en het oplossen van problemen in de echte wereld.

Het is vermeldenswaard dat de specifieke regels en conventies voor het gebruik van de titel 'dokter' per land, instelling en beroep kunnen verschillen. Het is altijd raadzaam om de relevante richtlijnen en praktijken binnen de specifieke context of het land van interesse te verifiëren.