Om arts te worden, moeten kandidaten aan uitgebreide opleidings-, training- en licentievereisten voldoen. Hoewel specifieke werkervaringen kunnen variëren, volgt hier een algemeen overzicht van de vereiste stappen en kwalificaties:

1. Niet-gegradueerde opleiding :

- Een bachelordiploma behalen in een wetenschapsgerelateerd vakgebied, zoals biologie, scheikunde of een gerelateerd gezondheidszorggebied.

- Behoud een hoge GPA en toon academische vaardigheden in wiskunde, natuurwetenschappen en relevante onderwerpen.

- Neem deel aan buitenschoolse activiteiten en overweeg om ervaring op te doen via vrijwilligerswerk of stages in een gezondheidszorgomgeving.

2. Medische school :

- Ga naar een erkende medische school, die doorgaans vier jaar duurt.

- Voltooi cursussen op verschillende medische gebieden, waaronder anatomie, fysiologie, farmacologie, pathologie en klinische rotaties.

- Klinische ervaring opdoen door middel van rotaties bij ziekenhuizen, klinieken en gespecialiseerde medische faciliteiten.

3. Woonplaats :

- Na hun afstuderen aan de medische school moeten kandidaten een residentieprogramma in een gekozen specialiteit voltooien.

- Residencies duren doorgaans drie tot zeven jaar, afhankelijk van de specialiteit.

- Tijdens de residentie werken artsen onder toezicht van ervaren artsen en doen ze praktische klinische ervaring op op een specifiek medisch gebied, zoals interne geneeskunde, chirurgie, kindergeneeskunde of andere specialiteiten.

4. Licenties :

- Na voltooiing van hun verblijf moeten artsen een vergunning verkrijgen om geneeskunde uit te oefenen in hun staat of land.

- Licentievereisten kunnen het behalen van een uitgebreid medisch onderzoek omvatten en het voldoen aan specifieke opleidings- en ervaringscriteria.

5. Bestuurscertificering :

- Hoewel dit niet altijd verplicht is, toont boardcertificering in een specialiteit geavanceerde kennis en vaardigheid aan.

- Artsen kunnen een bestuurscertificering nastreven door aanvullende examens af te leggen en te voldoen aan bepaalde eisen die door hun specialiteitsraden zijn gesteld.

6. Permanente educatie :

- Medische professionals moeten zich voortdurend bezighouden met voortdurende professionele ontwikkeling en voortgezette medische educatie (CME) om op de hoogte te blijven van de ontwikkelingen in de geneeskunde.

Werkervaringen tijdens de bacheloropleiding, de medische opleiding en de residentie bieden artsen de mogelijkheid om praktische vaardigheden op te doen, met patiënten om te gaan, meer te leren over verschillende medische specialismen en hun klinisch oordeel te ontwikkelen. De exacte werkervaringen kunnen echter variëren, afhankelijk van de gekozen instelling, het land en de specialiteit.