1. Basisonderwijs: De meeste medische scholen vereisen een bachelordiploma in een relevant vakgebied, zoals wetenschap, biologie, scheikunde of psychologie. Sommige medische scholen accepteren ook studenten met een diploma op andere gebieden, maar het kan zijn dat ze aanvullende cursussen in natuurwetenschappen of wiskunde nodig hebben.

2. Medische school: Na het behalen van een bachelordiploma moeten toekomstige artsen een medische opleiding volgen. De medische opleiding duurt doorgaans vier jaar en omvat een combinatie van klassikaal onderwijs, laboratoriumwerk en klinische rotaties in verschillende medische specialismen.

3. Woonplaats: Na de medische opleiding moeten artsen een residentieprogramma voltooien, dat doorgaans drie tot zeven jaar duurt. Tijdens hun residentie doen artsen praktijkervaring op met het diagnosticeren en behandelen van patiënten onder toezicht van ervaren artsen.

4. Bordcertificering: Na het voltooien van hun residentie kunnen artsen ervoor kiezen om een ​​board-certificering te krijgen in een specifiek medisch specialisme door te slagen voor een rigoureus onderzoek dat wordt afgenomen door de American Board of Medical Specialties (ABMS) of de American Osteopathic Association (AOA).

5. Fellowship: Sommige artsen kunnen ervoor kiezen om na hun residentie een aanvullende fellowship-opleiding te volgen om zich verder te specialiseren in een subspecialiteit van hun vakgebied, zoals cardiologie, oncologie of chirurgie. Fellowships duren doorgaans één tot drie jaar.

6. Voortgezette medische opleiding: Artsen moeten gedurende hun hele loopbaan cursussen voor voortgezette medische educatie (CME) voltooien om op de hoogte te blijven van de nieuwste medische ontwikkelingen en hun medische licenties te behouden. De CME-vereisten variëren van staat tot staat, maar omvatten doorgaans het volgen van een bepaald aantal uren goedgekeurde cursussen per jaar.