In de Verenigde Staten zijn doorgaans ziekenhuisrechten vereist voordat een arts in een ziekenhuis geneeskunde mag uitoefenen. Dit komt omdat ziekenhuizen zijn geaccrediteerd door organisaties die van artsen eisen dat ze aan bepaalde normen voldoen, zoals het hebben van een geldige vergunning, een verzekering tegen wanpraktijken en een bestuurscertificering. Bovendien kunnen ziekenhuizen ook hun eigen criteria hanteren voor het verlenen van privileges, zoals de eis dat artsen een bepaald aantal uren opleiding moeten volgen of een bepaald ervaringsniveau moeten hebben.

Er zijn echter enkele uitzonderingen op de regel dat artsen ziekenhuisrechten nodig hebben om de geneeskunde uit te oefenen. Sommige staten staan ​​artsen bijvoorbeeld toe om in klinieken en andere poliklinische instellingen te oefenen zonder ziekenhuisrechten te hebben. Bovendien kunnen sommige artsen locum tenens-privileges verkrijgen, waardoor ze tijdelijk in een ziekenhuis kunnen oefenen zonder over volledige ziekenhuisrechten te beschikken.

Uiteindelijk hangt de beslissing of een arts al dan niet ziekenhuisrechten nodig heeft om de geneeskunde uit te oefenen, af van de specifieke staat en het ziekenhuis waarin hij zijn praktijk uitoefent. Het is belangrijk om contact op te nemen met de relevante medische raad van de staat en de ziekenhuisadministratie om de vereisten voor het verkrijgen van ziekenhuisrechten te bepalen.