1. Stimuleer open en eerlijke communicatie tussen arts en patiënt**. Dit betekent dat er een omgeving moet worden gecreëerd waarin patiënten zich op hun gemak voelen bij het stellen van vragen en het uiten van hun zorgen, en waarin artsen respectvol en attent zijn.

2. Gebruik duidelijke taal en vermijd medisch jargon.** Veel patiënten hebben geen medische achtergrond, dus het is belangrijk om dingen uit te leggen op een manier die gemakkelijk te begrijpen is. Vermijd het gebruik van technische termen of acroniemen waarmee de patiënt mogelijk niet vertrouwd is.

3. Zorg voor schriftelijk materiaal.** Het kan zijn dat patiënten zich niet alles kunnen herinneren wat de arts tijdens een afspraak zegt. Daarom is het handig om hen schriftelijk materiaal te geven waar ze later naar kunnen verwijzen. Deze materialen kunnen informatie bevatten over de toestand van de patiënt, het behandelplan en de medicijnen.

4. Bied emotionele steun.** Een diagnose kan moeilijk zijn voor een patiënt om te horen, en het is belangrijk om hem/haar gedurende deze periode emotionele steun te bieden. Dit kan inhouden dat u naar hun zorgen moet luisteren, hun gevoelens moet valideren en geruststelling moet bieden.

5. Stimuleer patiënten om betrokken te zijn bij hun eigen zorg. Patiënten zullen zich eerder tevreden voelen met hun zorg als ze het gevoel hebben dat ze betrokken zijn bij het besluitvormingsproces. Dit betekent dat ze de kans krijgen om vragen te stellen, behandelingsopties te bespreken en weloverwogen beslissingen te nemen over hun zorg .