Potentiële grenzen in de interactie tussen adviesvaardigheden en instellingen voor gezondheidszorg en sociale zorg

1. Vertrouwelijkheid: Dit is een van de belangrijkste grenzen in elke counselingrelatie, en het is vooral belangrijk in gezondheidszorg- en sociale zorgomgevingen, waar cliënten bijzonder kwetsbaar kunnen zijn. Counselors moeten de vertrouwelijkheid van cliëntinformatie bewaren, behalve in gevallen waarin er een wettelijke verplichting bestaat om informatie openbaar te maken, of wanneer de veiligheid van de cliënt in gevaar is.

2. Dubbele relaties: Counselors moeten voorkomen dat zij dubbele relaties met cliënten aangaan, zoals het ontwikkelen van een vriendschap, zakelijke relatie of intieme relatie met een cliënt. Dit kan een belangenconflict veroorzaken en het vermogen van de hulpverlener in gevaar brengen om objectief te blijven en effectieve begeleiding te bieden.

3. Zelfonthulling: Counselors moeten zich bewust zijn van de mate van zelfonthulling die zij aangaan met cliënten. Hoewel enige zelfonthulling nuttig kan zijn bij het opbouwen van een verstandhouding en vertrouwen, kan te veel zelfonthulling de focus van de counselingsessie verleggen van de cliënt naar de hulpverlener.

4. Raak aan: Counselors mogen alleen aanraking gebruiken als dat nodig en gepast is, zoals het geven van een geruststellende handgreep of knuffel. Counselors moeten altijd toestemming van de cliënt verkrijgen voordat zij hem aanraken, en zij moeten de wensen van de cliënt respecteren als hij niet aangeraakt wil worden.

5. Waarden opleggen: Counselors moeten vermijden hun eigen waarden aan cliënten op te leggen. Dit omvat het respecteren van het recht van de cliënt om zijn eigen beslissingen te nemen, zelfs als de hulpverlener het niet eens is met die beslissingen. Counselors moeten ook vermijden te proberen cliënten te bekeren tot hun eigen religieuze of politieke overtuigingen.

6. Professionalisme: Counselors moeten altijd een professionele houding en houding aanhouden in de omgang met cliënten. Dit omvat onder meer punctueel, respectvol en niet-oordelend zijn. Counselors moeten ook vermijden zich in te laten met gedrag dat als onprofessioneel kan worden beschouwd, zoals het maken van seksuele toespelingen of het gebruiken van godslastering.

Door zich aan deze grenzen te houden, kunnen hulpverleners ervoor zorgen dat hun interacties met cliënten in de gezondheidszorg en sociale zorg veilig, ethisch en effectief zijn.