Een voorbeeld van machteloosheid in de gezondheidszorg en de sociale zorg is wanneer een patiënt niet voldoende informatie krijgt over zijn toestand of behandelingsopties. Hierdoor kan de patiënt het gevoel krijgen dat hij geen controle heeft over zijn eigen zorg, wat kan leiden tot gevoelens van angst, depressie en machteloosheid.

Hier volgen enkele specifieke voorbeelden van machteloosheid in de gezondheidszorg en de sociale zorg :

- Een arts legt de diagnose van een patiënt niet op een duidelijke en begrijpelijke manier uit.

- Een verpleegkundige geeft een patiënt niet voldoende informatie over de medicatie of de manier waarop deze moet worden ingenomen.

- Een maatschappelijk werker betrekt een cliënt niet bij de besluitvorming over zijn zorgplan.

- Een verpleeghuisbewoner mag geen keuzes maken over zijn eigen dagelijkse routine.

Onmacht kan een aantal negatieve gevolgen hebben voor patiënten, waaronder :

- Verhoogde angst en depressie

- Verminderde therapietrouw

- Verlaagd gevoel van eigenwaarde

- Moeilijk omgaan met ziekte

- Verhoogd risico op institutionalisering

Het is belangrijk dat professionals in de gezondheidszorg en de sociale zorg zich bewust zijn van het potentieel voor machteloosheid en stappen ondernemen om dit te voorkomen. Dit kan gedaan worden door:

- Patiënten voorzien van duidelijke en begrijpelijke informatie over hun aandoening en behandelmogelijkheden

- Patiënten betrekken bij het besluitvormingsproces over hun zorg

- Het respecteren van de keuzes van patiënten

- Het stimuleren van patiënten om de regie over hun eigen zorg in handen te nemen