De oorsprong van hospices gaat enkele eeuwen terug. De eerste geregistreerde hospices werden in de 4e eeuw door christenen opgericht langs prominente pelgrimsroutes om hulp te bieden aan vermoeide en zieke reizigers. Deze vroege hospices boden de broodnodige rust, onderdak en medische zorg aan degenen die veeleisende reizen ondernamen. Het concept van het bieden van medelevende zorg aan mensen in nood was geworteld in christelijke principes en benadrukte het belang van naastenliefde, gastvrijheid en medeleven voor medereizigers in een uitdagende en vaak gevaarlijke tijd. Deze vroege vorm van hospice weerspiegelde de waarden van christelijke gemeenschappen en hun verlangen om de leer van Jezus over de zorg voor zieken en kwetsbaren te belichamen.