De levensvatbaarheid van organen na verwijdering bij een overleden donor hangt af van verschillende factoren, waaronder het specifieke orgaan, conserveringstechnieken en bewaaromstandigheden. Hier zijn enkele geschatte tijdsbestekken voor hoe lang verschillende organen buiten het lichaam levensvatbaar kunnen blijven:

1. Hart:maximaal 4-6 uur.

2. Nieren:maximaal 36-48 uur.

3. Lever:maximaal 12-24 uur.

4. Alvleesklier:maximaal 12-24 uur.

5. Longen:maximaal 4-6 uur.

6. Dunne darm:maximaal 6-8 uur.

7. Huid:maximaal 24 uur voor transplantatie; huid kan worden gecryopreserveerd voor langdurige opslag.

8. Beenmerg:maximaal 24 uur.

Deze termijnen vertegenwoordigen de algemene bovengrenzen van de levensvatbaarheid van organen onder ideale omstandigheden, en voor een succesvolle transplantatie kan het nodig zijn het orgaan binnen een korter tijdsbestek te verkrijgen. Nadat ze van de donor zijn geoogst, worden organen doorgaans geperfuseerd met conserveringsoplossingen die de weefsels helpen beschermen en de achteruitgang vertragen.

De toestand van de ontvanger, de beschikbaarheid van compatibele donoren en logistieke uitdagingen in verband met orgaantransport kunnen ook van invloed zijn op het algehele transplantatieproces en kunnen het tijdsbestek voor een succesvolle orgaantransplantatie beperken.