In het verzekeringsrecht is een bijdragende oorzaak een schadeoorzaak die samen met een andere oorzaak het gedekte risico veroorzaakt. Als het huis van een verzekerde bijvoorbeeld wordt verwoest door een brand die is veroorzaakt door de nalatigheid van een buurman, wordt de nalatigheid van de buurman beschouwd als een medeoorzaak van het verlies.

Om een ​​medeoorzaak door de verzekering te laten dekken, moet deze een directe oorzaak van het verlies zijn. Een directe oorzaak is een oorzaak die rechtstreeks verband houdt met het verlies en zonder welke het verlies niet zou zijn ontstaan. In het voorbeeld van de brand was de nalatigheid van de buurman een directe oorzaak van de schade, omdat de brand niet zou zijn ontstaan ​​als de buurman niet nalatig was geweest.

Als blijkt dat een medeoorzaak door de verzekering wordt gedekt, kan de verzekerde de schade mogelijk verhalen op de andere partij die verantwoordelijk was voor de oorzaak. Het bedrag van de schadevergoeding dat kan worden verhaald, kan echter worden verminderd als de nalatigheid van de verzekerde zelf heeft bijgedragen aan de oorzaak van het verlies. In sommige gevallen kan de verzekerde worden uitgesloten van het volledig verhalen van de schade als zijn eigen nalatigheid de voornaamste oorzaak van het verlies was.

Bijdragende oorzaak is een belangrijk concept in het verzekeringsrecht omdat het helpt bepalen wie aansprakelijk is voor een verlies en hoeveel schade kan worden verhaald.