De twee belangrijkste coderingssystemen die worden gebruikt voor claims ingediend door artsen zijn:

1. Huidige procedurele terminologiecodes (CPT): CPT-codes worden gebruikt om medische, chirurgische en diagnostische procedures te beschrijven die worden uitgevoerd door artsen en andere beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg. Elke CPT-code vertegenwoordigt een specifieke procedure en bevat informatie over het type procedure, de complexiteit van de procedure en de anatomische locatie van de procedure. CPT-codes worden onderhouden en bijgewerkt door de American Medical Association (AMA).

2. Internationale classificatie van ziekten (ICD)-codes: ICD-codes worden gebruikt om ziekten, verwondingen en andere gezondheidsproblemen te classificeren. ICD-codes worden op medische claims gebruikt om de diagnose van de patiënt of de reden voor de verleende gezondheidszorg aan te geven. ICD-codes worden onderhouden en bijgewerkt door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO).

CPT- en ICD-codes worden samen gebruikt op medische claims om een ​​compleet beeld te geven van de gezondheidszorgdiensten die aan een patiënt worden geleverd. CPT-codes beschrijven de diensten zelf, terwijl ICD-codes de medische toestand van de patiënt aangeven. Het gebruik van gestandaardiseerde coderingssystemen zorgt ervoor dat medische claims efficiënt en nauwkeurig worden verwerkt door verzekeringsmaatschappijen en andere zorgbetalers.