Röntgenmachines kunnen inderdaad door creditcards heen kijken, maar de mate van detail die ze bieden is afhankelijk van verschillende factoren, waaronder het type röntgenapparaat en de samenstelling van de creditcard.

Conventionele röntgenapparatuur, die vaak wordt gebruikt in medische omgevingen of bij veiligheidsonderzoeken op luchthavens, produceert beelden door röntgenstralen door een object te laten gaan. Dichtere materialen absorberen meer röntgenstraling, wat resulteert in donkere gebieden op het röntgenbeeld, terwijl materialen met een lagere dichtheid lichter lijken.

Creditcards bestaan ​​doorgaans uit plastic of composietmaterialen met ingebedde metalen elementen, zoals magneetstrips of RFID-chips (radiofrequentie-identificatie). Deze metalen elementen kunnen röntgenstralen verzwakken, wat leidt tot zichtbare representaties op het röntgenbeeld.

De dikte van de kaart en de positionering van de metalen componenten ten opzichte van de röntgenbundel kunnen echter de helderheid van het resulterende beeld beïnvloeden. Sommige gespecialiseerde röntgenapparaten, zoals die worden gebruikt bij kaartverificatie of fraudedetectie, zijn speciaal ontworpen om de zichtbaarheid van creditcardgegevens te verbeteren.

Het is belangrijk op te merken dat privacyregelgeving en gegevensbeschermingswetten in veel rechtsgebieden het ongeoorloofd scannen van creditcards beperken zonder toestemming van de kaarthouder. Daarom is het gebruik van röntgenapparatuur om opzettelijk gevoelige informatie op creditcards te bekijken over het algemeen verboden en kan dit juridische gevolgen hebben.