Metingen van de fundushoogte worden gebruikt om de zwangerschapsduur van een foetus tijdens de zwangerschap te schatten. Hoewel ze een algemeen idee kunnen geven van hoe ver een zwangerschap is, zijn ze niet zo nauwkeurig als andere methoden, zoals een echografie.

De nauwkeurigheid van metingen van de fundushoogte is afhankelijk van verschillende factoren, waaronder:

* De vaardigheid van de zorgverlener :De nauwkeurigheid van metingen van de fundushoogte kan variëren, afhankelijk van de ervaring en vaardigheden van de zorgverlener die de meting uitvoert.

* De positie van de foetus :De positie van de foetus kan de nauwkeurigheid van metingen van de fundushoogte beïnvloeden. Als de foetus bijvoorbeeld met de rug naar de voorkant van de buik van de moeder ligt, kan de meting iets groter zijn dan wanneer de foetus in een andere positie ligt.

* De hoeveelheid vruchtwater :De hoeveelheid vruchtwater kan ook de nauwkeurigheid van metingen van de fundushoogte beïnvloeden. Als er bijvoorbeeld te veel of te weinig vruchtwater is, kan de meting afwijken.

* Het lichaamstype van de moeder :Het lichaamstype van de moeder kan ook de nauwkeurigheid van metingen van de fundushoogte beïnvloeden. Vrouwen met overgewicht of obesitas kunnen bijvoorbeeld moeite hebben met deze meetmethode.

Over het algemeen zijn metingen van de fundushoogte het meest nauwkeurig tussen 24 en 36 weken zwangerschap. Vóór 24 weken is de baarmoeder nog te klein om nauwkeurig te meten en na 36 weken is de baarmoeder soms lastig te onderscheiden van andere buikorganen.

Over het algemeen kunnen metingen van de fundushoogte een bruikbare schatting van de zwangerschapsduur opleveren, maar ze zijn niet zo nauwkeurig als andere methoden, zoals een echografie.