Volgens de American Medical Association (AMA) werken medische bewoners lange uren, doorgaans 80 tot 100 uur per week. Dit omvat de tijd die in het ziekenhuis wordt doorgebracht met de zorg voor patiënten, maar ook de tijd die wordt besteed aan onderzoek en administratieve taken.

Het aantal uren dat een bewoner werkt, kan variëren afhankelijk van de specialiteit, het ziekenhuis en het schema van de individuele bewoner. Chirurgische bewoners kunnen bijvoorbeeld langer werken dan bewoners van de interne geneeskunde, en bewoners die in academische ziekenhuizen werken, kunnen langer werken dan degenen die in gemeenschapsziekenhuizen werken.

De AMA heeft aanbevolen dat bewoners niet meer dan 80 uur per week werken, gemiddeld over een periode van vier weken. Veel bewoners werken echter nog steeds meer dan deze aanbevolen limiet.

Lange werkuren kunnen een negatief effect hebben op de gezondheid en het welzijn van bewoners. Bewoners die lange dagen werken, hebben meer kans op burn-out, depressie en andere gezondheidsproblemen. Ze maken ook vaker medische fouten.

Om het probleem van de lange werktijden van ingezetenen aan te pakken, heeft de AMA ziekenhuizen opgeroepen beleid te implementeren dat de werkuren van ingezetenen beperkt. Dit beleid kan onder meer bestaan ​​uit het stellen van limieten aan het aantal uren dat bewoners per week kunnen werken, waardoor bewoners meer vrije tijd krijgen en bewoners meer dutjes kunnen doen tijdens hun diensten.