Er bestaat geen specifieke dilatatiemeting die automatisch een opname in een ziekenhuis rechtvaardigt. De beslissing om een ​​zwangere vrouw voor bevalling in het ziekenhuis op te nemen, is gebaseerd op verschillende factoren, waaronder:

Cervicale dilatatie: Hoewel verwijding van de baarmoederhals een belangrijke indicator is voor het verloop van de bevalling, is dit niet de enige factor waarmee rekening wordt gehouden bij de beslissing over ziekenhuisopname.

Weeën: De frequentie, intensiteit en duur van de weeën spelen een belangrijke rol. Regelmatige en sterke weeën duiden op een actieve bevalling en kunnen aanleiding geven tot opname.

Medische geschiedenis en risicofactoren: Rekening houden met de medische geschiedenis van de moeder en de baby en met eventuele risico's of complicaties. Een geschiedenis van vroeggeboorte of bepaalde medische aandoeningen kunnen bijvoorbeeld leiden tot eerdere opname.

Beleid en praktijken van het ziekenhuis: Elk ziekenhuis kan zijn eigen criteria en protocollen hebben voor het toelaten van vrouwen tijdens de bevalling. Sommige ziekenhuizen kunnen specifieke dilatatiedrempels hanteren, terwijl andere een meer holistische benadering hanteren waarbij meerdere factoren in aanmerking worden genomen.

Samenvattend kan worden gezegd dat de beslissing om een ​​zwangere vrouw al dan niet in het ziekenhuis te houden gebaseerd is op een geïndividualiseerde beoordeling van haar bevallingsverloop, medische geschiedenis en het beleid van het ziekenhuis, en niet uitsluitend op een bepaalde meting van de ontsluiting.