Het conflict in Ernest Hemmingway's korte verhaal "A Clean, Well-Lighted Place" is er een tussen twee ouder wordende obers over het doel en de betekenis van hun leven en de aard van het bestaan ​​zelf. Een van de obers, die jonger en optimistischer is, gelooft dat er nog steeds hoop en schoonheid in het leven te vinden is, zelfs in de donkerste hoeken. Hij vindt troost in de warmte en het licht dat hun café biedt, en vindt schoonheid in de gewone dingen die de klanten van het café doen in hun dagelijks leven.

De andere ober, die ouder en pessimistischer is, vindt dat het leven zinloos is en dat er niets meer te hopen valt. Hij ziet alleen de duisternis en de wanhoop die in de wereld bestaan, en vindt geen troost in het licht en de warmte van het café. Hij is van mening dat de dood, en niet het leven, de enige echte vrede biedt.

Het gesprek tussen de twee obers vertegenwoordigt een conflict tussen de twee tegengestelde standpunten die in de wereld bestaan:optimisme en pessimisme, hoop en wanhoop, licht en duisternis. Hemingway's verhaal belicht de strijd tussen deze twee krachten en laat het aan de lezer over om te beslissen welk standpunt hij het meest overtuigend vindt.