Passieve en actieve preventiestrategieën zijn vormen van letselpreventie technieken . Ze verschillen in de hoeveelheid van het menselijk handelen vereist de techniek effectiever te maken . Letselpreventie programma's gebruiken vaak passieve en actieve strategieën. Passief

Passief blessurepreventie is een techniek ontworpen om letsel te voorkomen en geen menselijk handelen niet nodig om effectief te zijn . Dit zijn de automatische functies die zijn ontworpen om de veiligheid te verhogen . Voorbeelden hiervan zijn een betere snelwegen, airbags en ​​federale regelgeving brandwerende babykleding .
Actieve

Actieve preventie vereist individuele interventie te kunnen functioneren . Deze inspanningen omvatten het opleiden van het publiek over de veiligste cursus van actie en betrekken het veranderen van het gedrag van mensen om hun veiligheid te vergroten . Voorbeelden van actieve preventie technieken omvatten veiligheidsgordels , het testen van de temperatuur het badwater voordat het baden en tot vaststelling van rijden onder invloed checkpoints .
Gebruik

In toepassing , passieve en actieve strategieën worden meestal gezamenlijk op als onderdeel van een globaal preventieplan strategisch plan tegen verwondingen gebruikt . Kinderen beschermen tegen verwondingen , bijvoorbeeld , omvat de passieve strategie van kindveilige medicatie flessen en de actieve technieken van de ouders te verwijderen giftige stoffen uit het kind te bereiken .
Effectiviteit

Een studie uitgevoerd door Columbus Children's Hospital 's Center for Injury Onderzoek en Beleid geconcludeerd dat passieve preventie technieken die in een loopstoeltje verminderde de omvang van de schade met 76 procent tussen 1990 en 2001 . Hoewel passieve technieken effectiever in sommige situaties , zijn ze niet altijd mogelijk te voeren . Een onvermogen om te komen met een passieve techniek , maatschappelijke normen en een gebrek aan middelen kan vertrouwen op passieve technieken te verbieden.